झाड
*****
असे एकटे बसणे निराधार असणे कुठल्याही जीवाला आवडत नाही
स्पर्शाशिवाय आपले अस्तित्व
आपल्यालाच खरे वाटत नाही
आईच्या प्रेमाचा बापाच्या आशीर्वादाचा
भावा बहिणीच्या आधाराचा
प्रियेच्या प्रीतीचा
स्पर्श सरला की आटला की
जीवनाचे झाड वठू लागते
एकटेपणात गळू लागते
पण हे स्पर्श विकत घेता येत नाही
बळेच मागता येत नाही
ते आपसूक यावे लागतात
घरटे बांधणाऱ्या पाखरासारखे
ते घरटे ते पाखरू ती पिलेही
मग झाडाची होतात
त्यांच्या स्पर्शात त्या सहवासात
झाड गाणे गाते झाड झाड होते
जीवन जगते
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा