भयगंड
या देशातील दुसरा देश
मजला भीती दावतो
परका वेष परका आवेश
माझा रस्ता बदलतो
उग्र डोळे संशय भरले
अस्तित्व अधोरेखित करतो
ते माझे मी त्यांचा नाही
माझे मलाच सांगत राहतो
हळू हळू ते वाढतील
मला गिळून टाकतील
खरी खोटी आकडेवारी
मी बैचेन होऊन जातो
होय होय जरी ते इथले
माझ्याच भाग दुसरा झाले
कर्करोग तर नाही ना हा
मी औषध शोधू लागतो
भयगंड म्हणू मी यास की
मनी कुणी काही पेरले
पण जळता इतिहास मला
हो जागा सावध म्हणतो
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा