मृत्यू वरन
*******::
अखेरचा श्वास माझा
सहजी ओंकार व्हावा
प्राण देहाने स्वतःच
हळू मोकळा करावा
सांडूनिया साचलेले
रिक्त सारे चित्त व्हावे
मी माझेपण बांधले
याद काही न उरावे
मिळताच डोळे आत
जग क्षणात तुटावे
जाणिवेच्या सरितेने
सागरात लीन व्हावे
असो गोड किंवा कडू
बीज मागे न रहावे
मरण्या आधीच इथे
मी त्या मृत्यूस वरावे
येणे जाणे व्यर्थ सारे
इंद्रायणीत बुडावे
मावुलीच्या कुशीत मी
माझ्यावाचून रिगावे
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathiकavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा