चार कण अमृताचे

चार कण अमृताचे

प्रभू तुझ्या पाऊलांचे

श्रेय मज जगण्याचे

देई फक्त प्रेम तुझे

कर्मफळी गोवू नको

मानपानी घालू नको

पुरवण्या जोडूनिया

ग्रंथ हा वाढवू नको

अंतरात मोह जरी

आर्तीची धनीच नाही

उतरण जन्मोजन्मी

आधार कुणीच नाही

जरा कळू आलास तू

दिसे पावूलांची खुण

हरवून पुन्हा आता

करू नको भाग्यहीन

जन्मांतरी हृदयात

पेटलेली सूक्ष्म ज्योत

सदा राहो तेवणारी

जन्म मृत्यू प्रारब्धात

जगण्याच्या बाजारात

जरी धावतो विक्रांत

दत्त चिंतनात चित्त

मग्न राहो दिनरात

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in/