बुधवार, २२ जानेवारी, २०१४

अवसेनंतर






अवसेनंतर 
पंधरा दिवसानं
आलो आतुर 
अधीर हृदयानं
नव्या पुनवेच 
सुखद स्वप्न
डोळ्यामध्ये 
पुन्हा घेवून
आकाश कोडगं 
होतं पण
भरलं कुंद 
काळ्या ढगान
उभा स्तब्ध मी 
काळोख होऊन
तसाच पुन्हा 
तृषार्थ डोळ्यानं

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

बाबा

प्रिय बाबासाहेब  *********** कृतज्ञतेच्या किनाऱ्यावर येवुन  तुम्हाला करतो आहे मी अभिवादन  कुठलाही रंग कुठलाही झेंडा  हातात घेतल्...