धर्मशाळा पडक्या छताची
कोसळण्याच्या मार्गावरची
तिची होणार नाही दुरुस्ती
आता बुडणार सारी वस्ती
उंच थोरला प्रशस्त जोता
घडीव दगडी पक्का ओटा
कधी कुणी तो होता बांधला
साधूसंत नि जनसेवेला
जन हजारो राहून गेले
साधू चातुर्मासात थांबले
त्या झिजल्या पायरीवरले
ते निशाणही बुडी चालले
गावी तरीही माणुसकी ती
मैयावरची भक्ती नि प्रीती
मुळी उणी ना कधी जाहली
तशीच गाढ ओथंबलेली
कधी कुणी वाटेत अडला
रात्र होता इथेच थांबला
भीतच ओट्यावरी निजला
कधीच गेला नाही भुकेला
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा