शनिवार, ५ ऑक्टोबर, २०१३

असावे हात तुझेच हातात





असावे हात तुझेच हातात
स्पर्शात अन ओढ अनिवार |
तू आणि मी उरुनि फक्त
नसावं काही काहीच तिसर |
नसावे जग नसावे मानव
नसावे दानव नसावे सुरवर |
तुझ्या ओठातील अबोल थरथर
किंचित ओली जडावली नजर |
एवढेच फक्त उरुनिया बाकी
जावे हरवून सार सार |


विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

रुतलेली आठवण

रुतलेली आठवण ************** मला घेरून राहिलेले हे एकाकी एकटेपण सवे माझी फुटकी नाव  अन निरर्थक वल्ह्वणे तरीही होतेच माझे हाक मारण...