बघुनी मला एकदा
हसलीस जाता जाता
तेव्हा माझ्या कवितेला
अर्थ नवा आला होता
ते तुझे पाहणे असे
थेट थेट आत होते
कि धडधडणे माझे
ऐकले जगाने होते
बंद दार होती सारी
कड्या कुलूप ठोकले
त्या तुझ्या पदरवाने
तट तुटून पडले
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा