कामावरून आल्यावर
आज हि ते दार उघडते
चहा पाणी खाणे वगैरे
तसेच सारे काही होते
पण माझे असूनही
तर घर माझे नसते
कुठल्याही खोलीत बसता
भिंती खायला उठतात
पंख्याचा आवाजाने ही
डोक्यात घण बसतात
जमा केलेल्या वस्तू
गाणी सिनेमा पुस्तके
सारे सारे मला
वाटू लागतात परके
मनाला दाटून घेते
अथांग रितेपण
कणाकणी दाटून येते
अनादी एकटेपण
मुळातच काहीतरी
बिनसलेले असते
तो तुटलेला धागा
तो बिनसला टाका
मुळीच सापडत नाही
आणि मी ,
उसवलेला खिसा होवून
लोंबत राहतो
माझ्या अस्तित्वावर
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा