शुक्रवार, ४ ऑक्टोबर, २०१३

राजकुमारा





सत्तेच्या दुधावर वाढलेल्या राजकुमारा
सलामांच्या झुल्यावर जोजवल्या राजकुमारा
तुला इथले दु:ख कधी तरी कळेल का ?
सोन्याचे पाय तुझे या मातीचे होतील का ?

त्या सगळ्यांना वाटते तूच आहेस कैवारी
सत्तेचे भुके करती तुकड्यासाठी लाचारी
इच्छा असो वा नसो तुला ते द्यावेच लागेल 
त्यांच्यासारखा होशील तू शेवटी असेच घडेल

कधी कधी मला तुझी फार कीव वाटते
जगणे कारण तुझे हे तूझे कधीच नसते
ठरलेले गुलाम तुझे ठरलेले सलाम कारण 
नशिबाने आलास तू घेवून शापित वरदान

 
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मिच्छामी दुक्कडम ( जरा अवेळी )

मिच्छामी दुक्कडम (जरा अवेळी ) ****** वळवले दाम ठोठावले काम  मिटे आश्वासन कुठे वर्धमान ॥ तुझाच भरोसा आता तीर्थंकरा उणीव न यावी तु...