जिथे आणून ठेवले
ज्ञानेश्वर
माऊलींनी
तिथून पुढे
नेले
स्वामी
स्वरुपानंदानी
जवाहर अगणित
दिले मज
माऊलींनी
वापरावे कुठे
किती
शिकविले श्री
स्वामींनी
एकेक अलंकार तो
दाविला अतिप्रेमानी
कलाकुसर त्यातील
अवघी उलगडूनी
पाहतांना तया ऐसे
नवीन मी त्या दिठीनी
नवलाईने तयाच्या
गेलो पुन्हा हरखूनी
दिव्य अनोख्या दीप्तीनी
पुन्हा स्तिमित
होवूनी
कृपेनी पुनरपी त्या
अवघा चिंब भिजुनी
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा