मंगळवार, ३० जुलै, २०१३

रानच्या वाटेनी



झुळझुळ झरा

मंजुळ सुरांनी

गातो मोकळी

निसर्ग गाणी 


सुंदर पाखरे

गुंजन करुनी

अनोखे राग

देती उधळूनी 


पाऊल वाटांना

रान वेलींनी

केल्या सजुनी

फुलांच्या कमानी 


कुठल्या वारुळा

जाता जवळुनी

गेले चैतन्य

वेगे सळसळूनी


रानच्या वाटेनी

नजर भारुनी

हिरवी होवुनी

गेली निवूनी |


विक्रांत प्रभाकर

http://kavitesathikavita.blogspot.in/




कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुत्रशोक

पुत्रशोक  ( डॉ. हरेश मंगलानी सरांच्या मुलाच्या, डॉ. रौनकच्या आकस्मक निधनाने उमटलेली  व्यथा) ******* मुलाचे पार्थिव खांद्यावर वाह...