मी प्रेम दिले नाही
का तिला दिसलेच नाही
वेचले आयुष्य सारे
का तिला कळलेच नाही
कोसळला पावूस असा
कि अस्तित्व उरलेच नाही
भरल्या पिकास त्याची
याद कधी आलीच नाही
काळोखाशी लढतांना
दिवा कधी रंगलाच नाही
कुचकामी जगणे ठरले
झोपले त्या दिसलेच नाही
आता सुखाच्या मैफिलीत
वेदनेस या येणेच नाही
आली तरी कोरड्या वाहवे
विना मिळणार काहीच नाही
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा