स्वप्न मी पाहावे
ते नित्य का तुटावे
का उरात स्वप्नाचे
ओझे मी वाहावे |
सूर मी छेडावे
का अधुरेच राहावे
का कंपन हृदयातील
हृदयातच विरावे |
मी लक्षदा झुरावे
प्राण डोळी एकटावे
तिने जमीन निरखीत
तसेच निघून जावे |
या प्रीतीसी भुलावे
मी कितीदा ठरवावे
येताच ती सामोरी
पुन: वादळ का उठावे |
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा