मंगळवार, १० मार्च, २०२०

दत्ता येरे खेळायला



 दत्ता येरे खेळायला


 **
दत्ता येरे खेळायला 
माझ्या सवे पळायला 

तुज  मारीन मी हाका 
तुझा लपण्याचा हेका 

सदा घेईन मी डाव
तुझी पुरविणा माव 

सदा लंगडी घालीन
तुझा रिंगणी फिरेन

नको येऊन तू हाताला 
परि रहा रे दृष्टीला 

मार पाठीवर गुद्दे 
कर प्रेमी गुदगुदे 

तुझ्या चिंतनात राहो
तुला सदोदित पाहो

असा मांडे रे तू खेळ 
मागे विक्रांत केवळ


© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
 http://kavitesathikavita.blogspot.in

सोमवार, ९ मार्च, २०२०

माझा मिटवा हिशोब





माझा मिटवा हिशोब 

……………………

हे माझे भगवे स्वप्न  
कधी पुरवशी दत्ता  
कधी घेशील जवळी 
माझ्या उचलून चित्ता

मी तो मलिन अवघा
पाच गावात पडला 
मी तो दरिद्री भलता  
दहा चोरांनी लुटला

माया ममता ठगुनि 
बघ  बांधून ठेवला 
चार दयाळू सावानी 
इथपर्यंत आणला

आता उचल कृपाळा 
कर काषाय मजला 
दंड कमंडलू भार
कर संसार उरला

करी ध्यानाचाच धनी 
रहा नाम रुपे मनी 
कोष वितळो जन्मांचे 
तुज पाहू दे डोळ्यांनी 

ऐसे मागणे विक्रांत 
तुज मागतोय दत्ता 
माझा मिटवा हिशोब 
टाका फाडूनिया खता.
***::::
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
http://kavitesathikavita.blogspot.in

रविवार, ८ मार्च, २०२०

बाप सांभाळतो




बाप सांभाळतो 
***********
बाप सांभाळतो 
पाठीशी राहतो 
मोकळे सोडतो 
लक्ष देतो 

बाप कनवाळू 
देही भरे बळ 
दावतो आभाळ
उडायाचे 

बाप जगण्यात 
करतो पोषण 
तन आणि मन 
हाती घेत 

बाप सामोर ते
सदा उदाहरण 
जगण्या जीवन 
साऱ्यांसाठी 

बाप देवराय 
संपूर्ण  सगुण  
तयाचे चरण 
तीर्थ मज
***
-

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
 
http://kavitesathikavita.blogspot.in

शनिवार, ७ मार्च, २०२०

दत्त आकाश




दत्त आकाश 

*********
दत्त आकाश कोवळे 
ओल्या पहाटे फुटले 
माझे मन डवरून 
दव चिंब ओले झाले

दत्त प्रकाश किरण 
आला मेघुटा मधून 
कांती उजळ सुवर्ण 
रोमरोम शहारून

दत्त फुलला मोगरा 
गंध आकाश भरला 
झालो पाकळी पाकळी 
रंग कर्पुरी भाळला 

दत्त पहाटेचा वारा 
सुख अविट शहारा 
आला घेऊन चंदन 
व्यापे मनाचा गाभारा

दत्त गवत ओलेते 
ध्वजा भगवी डोईते
चाले किर्तन रानात 
मन झिंगते रंगते 

दत्त विक्रांत सोइरा 
जीवी जीव या भरला 
पंच प्राणाच्या प्रकाशी
डोळा भरून पाहीला
+++
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
 http://kavitesathikavita.blogspot.in

शुक्रवार, ६ मार्च, २०२०

दावी रस्ता







दावी रस्ता
***********
सरलेल्या आयुष्याचा
सल मनी टोचतो रे
काय मी जगलो नि
कसा आहे जगतो  रे

भिकारीच वृती सदा
देवा तुझ्या दरबारी
नवसाचे डोंगरच
ठेवले रे तुझ्या दारी

सांगतच होते संत
उभा कल्प वृक्षातळी
समजून उमजून
केल्या त्याच चुका तरी

तसा देवा दयाळू तू
नाही म्हटलाच नाही
सारे बाल हट्ट माझे
पुरे केले लवलाही

आता तरी संपू दे रे  
मागण्या या माझ्या व्यर्थ
वठल्या भक्तीस  दे रे
नव्या जाणिवेचा अर्थ

तुझ्या हाती सारे दत्ता
देई दृष्टी दावी रस्ता
आण पुन्हा भानावरी
हरवल्या या विक्रांता  
------------------------
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
 http://kavitesathikavita.blogspot.in



रिक्तत्ता

रिक्तत्ता ******* क्षणा क्षणाने कळल्या वाचूनी आयुष्य येते ऋतू घेवूनी  हसवून रडवून चोरपावलांनी रंग खेळूनी जाते उलटुनी  काय कमावल...