कुपी

कुपी

तुझ्या आठवणी
धुकट धुसर
परी खोलवर
रुतलेल्या

तुजसी बोलणे
नव्हते घडले
अंतर मिटले
पावुलांचे

तुझे पाहणे
उरात घुसणे
अजून जगणे
काहि तिथे

कितीदा लिहिले
नाव वहीवर
परी ना धजले
ओठ कधी

उलटून गेली
तीन तपे अन्
आले वाहून
दूर  जीणे

तू ही असशील
गेली विसरून
बघ वेडपण
षोडशीचे

किती सुगंधी
पण ती स्मृती
होत न रिती
कधी कुपी


डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

तू नाही भेटलीस तरीही

तू भेटली नाहीस तरीही

*****************

तू भेटली नाही तरीही
मी गाईन तुझे गीत
तू सोडून गेली तरीही
मी जपेन तुझी प्रीत

तुच आता मूर्तिमंत
झाली आहेस माझे गीत 
मी शब्द झालो अगणित
सखी तुझ्या छंद मिठीत

तू दूर गेलीस किती जरी
तुलाच गुंफिन मी स्वप्नात
तुझे असणे माझ्यातील
पाहत राहीन मी श्वासात

नभातील लाख तारकास
सांगेन तुझ्या आठवणी
किरणातून चंद्र रुपेरी
प्रीत देईन तुज पाठवुनी

तुझे पाहणे अन स्पर्शने
जरी गमते योजने दूर
तूच माझ्या प्राणात परी
धडधणारे सुरेल सूर

तुच असते ओठातील
माझे सहज गुणगुणणे
तुच होतेस मनी उमलते
असंख्य निशब्द तराने

तुझे हसणे मृदू बोलणे
तुझे मन मोहवून जाणे
रुंजी घालती या मनी
भास तुझे वेडे दिवाने

माझ्या मनीच्या अंधारात
निरव अंगणी एकांतात
मला सदैव साथ देतात
तुझे उमटले शब्द मौनात

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

रात्र

रात्र
***
आज पुन्हा चांदण्यांनी
बहरून रात्र गेली
रातराणीच्या फुलांनी
उमलून रात्र गेली

सरल्या शंका कुशंका
मूक व्यर्थ रुष्ठताही
विरहात अंध दीप
पेटवून रात्र गेली

कळले कुणास आज
जीव प्राण वाहीलेला
भरुनी डोळी कुणाच्या
पाझरून रात्र गेली

नियती सदैव देई
डाव अर्धा हरलेला
तव हाती बदलून
उजळून रात्र गेली

मन शुभ्र अंगणात
कोजगरी ही नटली
रित्या जगण्यास माझ्या
सजवून रात्र गेली

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

सहकार

सहकार

सहकार म्हणजे भ्रष्टाचार
असाच अर्थ आता
रूढ होत आहे
सहकार म्हटले की
वाटते गाढवं
गुऱ्हाळवर
मजेत गुळ खात आहे

कुणी  जेव्हा म्हणते
आम्ही सहकार करू
ओळखायचे हा तर
साला असणार
गल्ला भरू,

सरकार अन सहकार
किती सारखे दिसतात
दोन जुळे भाऊ जसे
पक्के चोर जसे वाटतात

सहकारी बँका
साखर कारखाने
गृह निर्माण संस्था
इथे काय घडते
हे सगळेच जाणतात
तेल लावलेले पैलवान
का कधी कुणाच्या
हातात सापडतात

इतका सुंदर शब्द
अन इतका सुंदर अर्थ
क्वचितच कधी कुठे
असा बदनाम झाला असेल
डबक्यातील इंद्रधनुष्य 
प्रतिमा चिखलात 
माखली असेल

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

वाटणी

वाटणी
*****
जेंव्हा रक्त भांडते 
रक्ता सोबत
तेंव्हा रक्ताच्या थेंबाथेंबातून 
वाहणारे नाते असते 
फक्त हळहळत  
खोल तडफडत

कुठल्यातरी  समर्थ 
हातांनी  लावलेल्या
अन वाढवलेल्या
त्या वटवृक्षाचे 
तुकडे पडतांना पाहून 
येते कणव दाटून 
त्या व्यर्थ जाणार्‍या 
कर्तृत्वासाठी मनातून 

फांदी फांदीस्तव
होतात खलबतं
डहाळी डहाळीसाठी 
ते करतात  युद्ध
कलहाच्या या आगीत
सरते पुंजी कष्टाची 
अन जातात वाया 
किती एक वर्ष आयुष्याची  

तुटणार्‍या प्रत्येक
फांदी सोबत
मेलेल्या नात्यांची
प्रेत असतात जळत
आपल्या कोवळ्या 
हिरवाई सकट


अधिकाधिक तुकड्यासाठी
लढणाऱ्या कावळ्यागत
अधिकाधिक लचक्यांसाठी
गुरगुरणाऱ्या लांडग्यागत
सारे नातलग होतात जणू 
सांबाच्या पोटी जन्मलेल्या 
मुसळागत 

फुलणाऱ्या फळणाऱ्या
अन् विस्तारणार्‍या
प्रत्येक झाडाचे
हेच का असते प्राक्तन ?
खरेच नाही कळत 


डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

अवघे दत्त

अवघे दत्त

हे तन दत्ताचे
हे मन दत्तांचे
जगणे दत्ताचे
कार्य जणू ॥

हे श्वास दत्तांचे
हे भास दत्ताचे
करणे दत्ताचे
गुह्य जणू ॥

हे घर दत्ताचे
हे दार दत्ताचे
असणे दत्ताचे
प्रेम जणू ॥

हे गीत दत्ताचे
संगीत दत्ताचे
स्फुरणे दत्ताचे
साह्य जणू ॥

विक्रांत दत्ताचा
सेवक जन्माचा
मागतो कृपेचा
क्षण अणु


डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

घर नावाचे बिळ

घर नावाचे बिळ
**********

म्हटले तर ते
तिचे घर होते
जगापासून बचावाचे
एक सुरक्षित बिळ होते

आत आत खोलवर
अंधाराचे राज्य होते
गटारांची ओल अन
व घाणीचे साम्राज्य होते
झाडांची मुळे होती
रोज धडपडणे होते
किड्या मुंग्यांचे चावे
तर पाचवीला पुजले होते

पण तरीही
ते तिचे घर होते
रात्रभर लपायाचे
घट्ट दार बंद होते

ट्रेनच्या जाण्याने
हादरणे होते
बसच्या ब्रेकने
दणाणणे होते
कोसळण्याचे खाली कधी
जरी उरी भय होते
तरी ते सारे तिला
स्वीकार्य होते
कारण शहराच्या
या जंगलाचे
कायदे तिला माहित होते
उघड्यावर शिकार होणे
रोज रोज घडत . .
दिसत होते

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in