शनिवार, ५ ऑक्टोबर, २०१३

असावे हात तुझेच हातात





असावे हात तुझेच हातात
स्पर्शात अन ओढ अनिवार |
तू आणि मी उरुनि फक्त
नसावं काही काहीच तिसर |
नसावे जग नसावे मानव
नसावे दानव नसावे सुरवर |
तुझ्या ओठातील अबोल थरथर
किंचित ओली जडावली नजर |
एवढेच फक्त उरुनिया बाकी
जावे हरवून सार सार |


विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/


शुक्रवार, ४ ऑक्टोबर, २०१३

राजकुमारा





सत्तेच्या दुधावर वाढलेल्या राजकुमारा
सलामांच्या झुल्यावर जोजवल्या राजकुमारा
तुला इथले दु:ख कधी तरी कळेल का ?
सोन्याचे पाय तुझे या मातीचे होतील का ?

त्या सगळ्यांना वाटते तूच आहेस कैवारी
सत्तेचे भुके करती तुकड्यासाठी लाचारी
इच्छा असो वा नसो तुला ते द्यावेच लागेल 
त्यांच्यासारखा होशील तू शेवटी असेच घडेल

कधी कधी मला तुझी फार कीव वाटते
जगणे कारण तुझे हे तूझे कधीच नसते
ठरलेले गुलाम तुझे ठरलेले सलाम कारण 
नशिबाने आलास तू घेवून शापित वरदान

 
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

बुधवार, २ ऑक्टोबर, २०१३

उसवलेला खिसा






कामावरून आल्यावर
आज हि ते दार उघडते
चहा पाणी खाणे वगैरे
तसेच सारे काही होते
पण माझे असूनही
तर घर माझे नसते
कुठल्याही खोलीत बसता
भिंती खायला उठतात
पंख्याचा आवाजाने ही
डोक्यात घण बसतात
जमा केलेल्या वस्तू
गाणी सिनेमा पुस्तके
सारे सारे मला   
वाटू लागतात परके 
मनाला दाटून घेते
अथांग रितेपण
कणाकणी दाटून येते
अनादी एकटेपण
मुळातच काहीतरी
बिनसलेले असते
तो तुटलेला धागा
तो बिनसला टाका
मुळीच सापडत नाही
आणि मी ,
उसवलेला खिसा होवून
लोंबत राहतो
माझ्या अस्तित्वावर

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/


रिक्तत्ता

रिक्तत्ता ******* क्षणा क्षणाने कळल्या वाचूनी आयुष्य येते ऋतू घेवूनी  हसवून रडवून चोरपावलांनी रंग खेळूनी जाते उलटुनी  काय कमावल...