क्रोध

क्रोध   

-----

घसरतो दत्ता

पुन:पुन्हा पथा

क्रोधाचा हा गाडा

अनावर

इवल्या मनाचा  

मोठा बुडबुडा

रिकामा खडाडा

वाजे डबा .

कळते मनाला

जरी चुकलेले

परि न थांबले

मान्य व्हाया

चुकताच ध्यान 

पुन्हा एक ठेच

पुन्हा एक वेच

साधनेचा

क्षमा याच पदी 

येणे पथावर

दग्ध अहंकार

करीत तो

माये तुज नम्र 

करितो नमन

घेई सांभाळून

बाळ तुझा

विक्रांत वेंधळा

क्रोधात आंधळा

लागतो पायाला

आज तुझ्या 

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in‍

कणभर पापे

कणभर पापे

होतात गगन 

देताच सोडून 

क्षण मात्रे  

करोडो सहज 

जातात सुटून 

खुर्दा चिटकून 

राही परी

सावध रे मना 

राही सांभाळून 

न दे कवळून 

मोह कधी 

अवधूत बापा

आण मार्गावर 

मन हे चुकार 

पुन्हा तुझ्या

काट्याचे कुरूप 

न दे रे होऊन 

टाकी उपटून 

त्याच क्षणी 

विक्रांता साधन

येऊ दे घडून 

सदैव बसून 

दारी तुझा *

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in‍

यशोधरा 2

यशोदरा 2

********

साऱ्याच शपथा 

तुझ्या मोडतांना 

देह वा-यावरी  

असा सोडतांना 

मागतो क्षमा मी 

सखी चालतांना 

अर्थ जीवनाचा 

खरा शोधतांना

तुझी प्रीत होती 

बहर उद्याचा 

स्वप्न सजलेला 

मांडव सुखाचा 

पण जन्म माझा 

अशी आग झाला 

जाळूनी मजला 

घेऊन तो गेला

तुझा वादळाचा 

श्वास सुमनांचा 

तुझा सांत्वनाचा 

स्पर्श  मेघुटांचा  

नाही कसे म्हणू 

होतो ओढावलो 

दोष तुझा नच 

कोरडा राहीलो

माझीही युगांची 

तृषासे प्रभूंची 

ओढ जाणण्याची 

जन्म कारणाची 

तुझ्या प्रितीची मी

वाहतो फुले ही 

तयाच्या पदाला 

दिलीस तू काही

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in‍

000

घनरानी अंधारात

घनरानी अंधारात

*************

घनरानी अंधारात 

कोण होते सखी साथ  

पायाखाली विंचू काटे 

तया दूर ते सारत 

तुटलेल्या पावलात 

कोण होते बळ देत

शिणलेल्या या श्वासात 

चैतन्याचा स्पर्श होत  

खोलवर अंतरात 

कोण होते सांग गात 

कणोकणी भरलेल्या 

विश्वासाला चेतवत 

शोधू शोधू जाता तया  

चांदण्यात लुप्त होत 

मिटताच डोळे आत 

देहभान हरवत

गिरनारी सखा माझा 

माझ्या सा-या जीवनात ज

करूनिया घेत तप

जीवनाला अर्थ देत

                         :**

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in‍

००००००

दिधले दत्ताने

दिधले दत्ताने 

********

खंत ना मजला 

आता ती कशाची 

आहे रे जायची 

तयारी ही ॥

अविट क्षणांचे 

सुंदर जगणे

दिधले दत्ताने 

मज ऐसे ॥

आप्त गोत्र आणि 

प्रिय मित्र सारे 

आनंदाचे झरे 

लेक बाळ ॥

सहज सुखाची 

जीवनसंगिनी 

अपार मी ऋणी  

तिचा असे ॥

धन्य माता पिता 

आलो तया पोटा

भाग्याच्याच वाटा 

जणू काही ॥

भेटले कीतीक

सखे सवंगडी 

हितचिंतक ती

पदोपदी ॥

कुणी थांबविले 

कोणी अडविले 

त्यात दडलेले 

दैवी हात ॥

जाहाले ते दृष्य 

येताच सुवेळ 

नच तयावर 

राग काही॥

मनी उमटती

फक्त कृतज्ञता

अवघ्या जगता 

देण्यासाठी ॥

कितीदा बोलावे 

साऱ्या धन्यवाद 

जोडूनिया हात 

नमितो मी ॥

विक्रांत सुखाचा 

दत्ताच्या कृपेचा 

भेटल्या जन्माचा 

ऋणाईत ॥

.

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in

००

दत्त प्रेमे

दत्त माझे घर 
दत्त माझे दार 
दत्त हा संसार 
अंतर्बाह्य 

दत्त माझे  सुख 
दत्त माझे दुःख 
स्वानंदाची भूक 
दत्त माझा 

दत्त माझे गाण 
दत्त माझे भान 
दत्त समाधान 
श्वासातले 

दत्त माझे कर्म 
दत्त माझा धर्म 
जगण्याचे वर्म 
दत्त होय

दत्त ओतप्रोत 
पाहतो विक्रांत 
दत्त प्रेमे न्हात
सुखावतो 

https://kavitesathikavita.blogspot.com/

तडजोड

करी जिंदगानी 
कुठे तडजोड 
जोडपी विजोड 
जगतात 

तिला तो मुळीच
शोभतही नाही 
तिला पर्वा नाही 
कुठे काही 

चाले व्यवहार 
देहाचा व्यापार 
फक्त कारभार 
जगण्याचा 

त्याला काही देणे 
तिला काही घेणे 
वाचुनी चालणे 
निराधार 

काय मिळविले 
वाहता बाजारी 
फाटलेली झोळी
अंतृबाह्य  

कशाला वाहती 
काळोखाचे भार 
प्रेत  जगणार 
आशाहीन 

विक्रांत पाहतो 
दुनिया अंधारी 
आपुल्या शेजारी  
दाटलेली 

फुंक दत्तात्रेया 
तयात तो  प्राण 
जीवनाचे दान 
देई तया