काजू टाकलेल्या बिस्कीटाची जाहीरात

काजू टाकलेल्या बिस्कीटाची जाहीरात आहे.
प्रेम असणे मह्त्वाचे आहे.
पण त्याहून प्रेम दिसणे
अधिक महत्वाचे आहे.
लोक नसलेले प्रेम
आहे असे दाखवतात,
आणि सारे सारे लाभ
पदरात पाडून घेतात.
आमचे सारे काजू पण
बिस्कीटात विरघळले आहेत,
पाहणार्‍य़ाला कळत नाही
बिस्कीटात काजू नाही तर
काजूचेच बिस्किट आहे.
पण
काजू टाकलेल्या बिस्कीटाची जाहीरात आहे.
काजू दिसणेच अधिक महत्वाचे आहे

विक्रांत

देवा

देवा तुझ्या त्या गोष्टी

वेगवेगळ्या पुराणातल्या

मला कधीच नाही पटल्या

अगदी तुझे ते भागवतही

मला खर वाटत नाही.

तुझे प्रसन्न होणे वर देणे

रागावणे शाप देणे

पुन्हा उ:शाप देणे

वाटते जणू चालले

लहान मुलांचे खेळणे.

एवढ सारे असुनही

तुझ्या वानरमुर्तीपुढे

त्रिमुर्ती वा गजवक्र रुपापुढे

मी हात जोडून उभा राह्तो

तेव्हा अंतकरणात वाहतो

प्रेमाचा नि श्रध्देचा झरा

बुध्दीलाही जाणवतो

एक विलक्षण दरारा

जी वाहून नेते

सा-या तर्काना, शास्त्रांना

हतबल करुन टाकत

मी पणावर उभारलेल्या

पोकळ ज्ञानाच्या कस्पटांना.

 विक्रांत प्रभाकर

ज्ञानदेव कृपा

 

 

ज्ञानदेव शब्दांनी

माझिया मनी

गीता उलगडूनी

कृपा केली..१..

याचसाठी जन्मलो

जगलो वाढलो

मराठी मी झालो

कृतार्थ आता..२..

जगण्याचा मंत्र

साधनेचे तंत्र

देहाचे या यंत्र

कळो आले..३..

उघडली दृष्टी

उमजली सृष्टी

सुखाची वृष्टी

सर्वागी..४..

भक्तीचे आकाश

ज्ञानाचा प्रकाश

उमजलो खास

काहीतरी..५..

आनंद उकळ्या

अंतरी फुटती

रोमरोम नाचती

स्वानंदाने..६..

********

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

*********

अरुपातुन माय

अरुपातुन माय
स्वरुपात आली
माझ्याचसाठी
जन्म मरणातुन गेली
असभ्य मी
आडदांड मी
प्रेमे हरवलो
प्रसवेत कोहंच्या
अलगद उमललो
आनंदची कळा
सर्वागी ल्यायलो
मिटले डोळे
चिंब चिंब न्हालो

अहंकाराचा ओंकार

अहंकाराचा ओंकार
दुमदुमत आहे
शून्याचा महाल
थरथरत आहे .

दिले घेतले प्रेम
फरफटत आहे
स्वामित्व सत्तेचे
अन हसत आहे.

टिकण्यास नाते
उगा धडपडत आहे 
घरीदारी लत्करांचे
प्रदर्शन होत आहे .

कळेना मनाला
काय सत्य आहे
होतात वार कुठे
रक्त कुठे सांडत आहे   

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

घेवूनी येता चपाती बाजारातुनी

तुझेची नाव ओठी

तुझेची नाव पोटी

घेवूनी येता चपाती

बाजारातुनी

तुझ्या हातची भाकरी

तुझ्या हातची फोडणी

जीभेही येते गहिवरूनी

माझ्यासवे

भांडी ती सैपाकघरातली

गमती मज हिरमुसली

तुझ्याविना विरक्त झाली  

धूळ पांघरून

तो फ्रीज आतून रोडावला

माइक्रो बसून सुस्तावला

मिक्सर तर झोपला

केव्हापासून

ये तू ये लवकरी

कृपा कर माझ्यावरी

डाळभात भाजीभाकरी

देई प्रसाद

विक्रांत प्रभाकर

http://kavitesathikavita.blogspot.in/

हुकुमाची राणी

स्वप्नाची परी आपली

हुकुमाची राणी होते

जीभेची छडी तिच्या 

तोंडाची तोफ होते

दळायचा डबा हातात

भाजीची पिशवी येते

शहाणे गुलामी स्वीकारतात

त्यालाच प्रेम नाव देतात

शिळ्या भाताबरोबरच

आपला मान गिळून टाकतात

ज्यांना हे कळत नाही

तेच भांडत बसतात

त्यांचा संसार नासून जातो

एक करार फक्त उरतो

सुख सुख म्हणजे

अखेर काय असते

घरचे जेवण दोन वेळ

पोटभरून खाणे असते

कटकटी शिवाय संध्याकाळी

मस्त चहा पिणे असते

विक्रांत प्रभाकर

http://kavitesathikavita.blogspot.in/