॥ होळी ॥
देही प्रकटला
अग्नी जालंधर
होळीचा आकार
थोर झाला ॥
तापलेले शिर
हातात अंगार
होय स्वाहाकार
जाणीवेचा ॥
भरले चैतन्य
सरे देहभान
प्रेमाने पावन
होऊनिया ॥
सरली आकांक्षा
वेडी उलघाल
तृप्तीची मंगल
उषा झाली ॥
ऐसे चोजवले
प्रेमाच्या गाभारी
आभार आभारी
उणे पडे ॥
निरापेक्ष केले
विक्रांत पाहणे
म्हणून जगणे
कळो आले ॥
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा