कवितेसाठी कविता: मित्र आणि अपमान

गुरुवार, ७ डिसेंबर, २०१७

आजकाल अचानक अपमानांना

माझे स्मरण होवू लागले आहे

मित्र ही आता तिरमिरीत येत

काही काही बोलू लागले आहे ||

मित्रांवर रागावयाचे असेल तर

त्यांना मित्र तरी का म्हणावे

आयुष्य असे काही धडे मजला

सहजच शिकवू लागले आहे ||

मान्य ,खुर्चीलाच मान असतो

बाकी तास ओझे वाहणे असते

समोर सन्मान देणारे आता

फोनवर झापू लागले आहे ||

मर्म ठावूक झाले की मग

मांजरानाही वाघबळ येते

विझलेल्या आगीवर घोडे

कागदाचे नाचू लागले आहे ||

काय कुणाचा किती आहे ते

कधीच पर्वा नव्हती परंतु

अजून जळला ना स्वयं अहं

विक्रांतास दिसू लागले आहे ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे