शुक्रवार, १० मे, २०१३

चाहूल पावसाळी




बिलोरी नभाला जांभळी झालर
निळ्या सागरी सावळी थरथर
ग्रीष्मात तापल्या काळ्या भूमीवर
फुलले निश्वास तापले हळुवार
दुरून कुठून शीतल वारा
सूक्ष्मसा गंध मातीचा भिजरा
घेवून आला निरोप नाचरा
आतुर देह झाला हा सारा
होईल आता किमया हिरवी
कातळांना ही मखमल जादुई
शुष्क तिरसट कोरडे झरेही
गातील आता झुळझुळ काही
फुलेल कुठे निळा पिसारा
घुमेल टोहो पंचम नाचरा
भिजेल उर तापाचा नाचरा
लागली चाहूल लागली अंतरा

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

ठसा

ठसा **** जया प्रकाशाची हाव   ज्याचे आकाशाचे गाव  त्याचे दत्तात्रेय ठाव  ठरलेले ॥१ जया कळते बंधन  जरा जन्माचे कारण  तया दत्ताचे स...