गुरुवार, ३० नोव्हेंबर, २०२३

साधु बैरागी


साधु बैरागी
*********
घरदार नसलेले संसार सोडलेले
तथाकथित 
आासक्ती पाशा पासून मुक्त झालेले
साधु बैरागी

अन्न वस्त्राची फिकर सोडलेले 
तरीही हातामध्ये घेऊन कटोरा 
भिक्षेसाठी थांबलेले
साधु बैरागी

निवाऱ्याची चिंता नसलेले 
तरीही निवारा घेत आणि शोधत असलेले
अन चिमूटभर गांजाला आसुसलेले
साधू बैरागी .

दिसत होते मला
काम क्रोधाचे न मिटणारे रंग 
कळत नकळत मनात बाळगत
साधुत्वाच्या अहंकारावर आरुढ झालेले 
साधू बैरागी ॥१

तर मग हा निसंगत्वाचा अर्विभाव 
देव शोधनासाठी आहे की 
काम चुकारपणा करता आहे
किंवा हा ऐदी जीवन जगण्याचा
राजमार्ग आहे मला कळत नव्हते

असे शेकडो हजारो लाखो साधु 
राजमार्गावर तीर्थस्थानावर 
झुंडी झुंडीने मठामधून
तटा तटावर घाटा घाटावर 
बसले आहेत ठाण मांडून .

आणि तरीही तरीही तरीही
एक अनामिक आकर्षण 
त्यांच्याविषयी 
त्यांच्या जगण्याविषयी 
येते मनात दाटून .

जमीन अंथरून आणि आकाश पांघरून 
घेण्याची ती उर्मी ती धाडस
पंचमहाभूतांशी एकरूप होण्याची 
ती शक्ती ती  वृती
नसलेपणात वावरण्याची ती हिंमत
त्याच्यासमोर नतमस्तक होते मन ॥२

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .




बुधवार, २९ नोव्हेंबर, २०२३

गिरनार गुरू शिखरावर


गिरनार गुरू शिखरावर 
***********

आनंदाचे फुल आले वेलीवर 
आनंदाची झुल पानापानावर . ॥

आनंदाची गाणी आनंदल्या मनी
आनंदे भरला देह सरोवर ॥

सोनिया उन्हात झळाले शिखर
पाहियले देव दत्त गुरूवर  ॥

काय किती वदू नवाई नित्याची 
अनिकेत खेळे  इथे घर घर ॥

इवल्या देहाच्या खोळीत विक्रांत
कवळे अथांग क्षितिज अपार ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

गिरनार परिक्रमा

गिरनार परिक्रमा
************

पुरविला देवे माझा खुळा हट्ट 
चालवलेली वाट गिरणार ॥१
नव्हतेच बळ देहात दुर्बळ 
कृपेचा सकळ कर्ता झाला ॥२
कष्ट तर होते झाली यातायात 
पाझर देहात फुटलेला ॥४
आधी चंद्रामृत पिठूर वाटेत
मग पावसात चिंब केले ॥५
आत एकतारी लागलेली धून 
असून नसून मीच होतो ॥६
काही ओरखडे देहाची लत्करे 
तयाची पर्वा रे कोणा असे ॥७
विक्रांत स्पर्शले लाखो कोटी कण
गिरणार स्पंदन तृप्त झालो ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

गुरुवार, २३ नोव्हेंबर, २०२३

पाहणे


पाहणे
*****

पाहणे मनाचे असते जगाचे 
रुळल्या पथाचे एकमार्गी ॥१
पाहत्या वाचून घडता पाहणे 
होतसे चालणे पुढे पुढे ॥२
अस्तित्व राखणे अस्तित्व वाहणे 
अस्तित्वा कारणे विश्व करे ॥३
जरी तो तटस्थ आत मध्ये दत्त 
असे सदोदित जागृतीत ॥४
विक्रांत मागतो दत्ताला पाहणे 
यथार्थ जाणणे असे जे ते ॥५
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

तुज न ठाऊक


तुज न ठाऊक 
*********

असे माझ्या मनी 
क्वचित ते कुणी 
राहे रेंगाळूनी 
तुज सम  ॥

तुझे ते पाहणे 
चांदीचा पाझर 
चंद्र देहावर 
उतरणे ॥

तुझे ते बोलणे 
बासुरी गुंजन 
व्यापून जीवन 
माझे राही ॥

तुझे ते सांगणे 
मनाच्या आतून 
येतसे उमलून
फुल जैसे ॥

तुझे ते हसणे 
कलकल झऱ्याचे 
इवल्या बिंदूचे 
इंद्रधनु ॥

तुज न ठाऊक 
तुझिया नभात 
राहते उडत 
मन पाखरू ॥

किती तू जवळ 
अन किती दूर 
मीन की सागर 
जळी जैसा ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

मंगळवार, २१ नोव्हेंबर, २०२३

रंगले

रंगले
*******
जरी रंगले जीवन सारे 
परी काळीज नच रंगले 
भवताली फुलून वसंत
फूल अंतरी न उमलले ॥

काय कुणाची असेल चूक
कधी कुणाला नच कळते
कुंडीमधल्या मातीचे मग
सांभाळलेले त्राण सुटते ॥

असेल ओलही जीवनाची 
परी न पुरते जीवनाला 
अन लाखलाख योजनाही
उगाच जाती मग लयाला ॥

आता घेवून मांडीवरती
कुरवाळतो मी स्वप्न खुळे
तुकडेच ते अखेर सारे
जातात तसेच विखुरले ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

सोमवार, २० नोव्हेंबर, २०२३

या दत्ताने


या दत्ताने
********
या दत्ताने माझी पार वाट लावली 
पुरी वाट लावली ॥ धृ ॥

व्याधी लावली पोटी व्यथा घातली 
भयभीत करूनिया गाठ मारली ॥ या दत्ताने 

शांती लुटली माझी निद्रा चोरली 
जागताना त्याच्यासाठी ऊर्जा आटली ॥या दत्ताने 

मजा सरली माझी चैन संपली 
रंजनाची साधने ती सारी हरवली ॥ या दत्ताने 

बायको  रुसली अन् पोरे दूरावली
देवासाठी अंतरात आग लागली ॥ या दत्ताने 

दुनिया लूटली  सारी युद्धही हरली 
तहाची ती बात मागे नच उरली ॥या दत्ताने

करो हवे तो ते सारे  जीव घेवू दे रे
भाळी नावे त्याच्या मी चीरी लाविली ॥या दत्ताने

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .


वृक्ष वंश उच्छेद

वृक्ष वंश उच्छेद ********* जळताच झाड मन विद्ध होते  तोडताच झाड मन कळवळते  एकेक झाडात लक्षावधी जीव  राहतात प्रेमाने करुनिया गाव  ...