कृष्ण

कृष्ण
 *****
यमुनेच्या तीरी 
आला मोठा पूर 
तयांमध्ये सुर 
मारी कान्हा 

कसा बाई वेडा 
नंदाचा हा थोर 
जीवा लावी घोर 
सगळ्यांच्या 

पाण्याचे ना भय
भय ना भयाचे 
कंस चाणुरांचे
तया काही 

पाणीयांच्या लाटा 
हाती थोपावतो 
थकतो ना येतो 
माघारी तो 

क्षणी ऐलतीरी 
क्षणी पैलतीरी 
सुंदर साजरी 
मूर्त दिसे 

पुरे कर आता 
खेळ कौतुकाचा 
ठाव काळजाचा 
घेऊ नको 

राहा रे समोर 
सावळ्या सुंदर 
डोळीयांचे घर 
सोडू नको 

विक्रांत किनारी 
भयभित जरी 
कृष्णा तुजवरी 
भिस्त सारी


 **

©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.com

**

फळ दत्ता देई

 फळ दत्ता देई
 ************

माझी या प्रेमाचे
फळ दत्ता देई
होऊनिया येई
जिवलग

आणि काही नको
सोने हिरे मोती
चरणांची माती
लाभू दे रे

दूर करी देवा
मानपान सारा
संसाराचा वारा
लागू नाही

तुझिया प्रेमात
जगावे सतत
तुझा आठवत
 रात्रंदिन

नामाचा झंकारी
सुख आवर्तन
केवळ उरून
जावे बाकी

मग मज जग
म्हणू देत वेडा
विक्रांत बापुडा
नादावला 

©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.com

ज्ञानाभिलाषा

ज्ञानाभिलाषा
**********



वाहतो हे शब्द
अक्षरांची पोथी
नाही तया गाठी
अनुभव ॥
कुणी कुणी येते
ऐकविते ज्ञान
कंटाळून कान
गेले तया ॥
जाणत्या जवळी
सदा उभे मौन
वायफळ प्रश्न
निरर्थक ॥
शास्त्राचा धांडोळा
बुद्धीचा पाचोळा
अवघा घोटाळा
गमतसे ॥
जाणत्या जवळी
जाणण्यास जाता
जाणण्याची वार्ता
बुडो जाते ॥
जयाचे वरण
करीतसे आत्मा
तया अपघाता
नाव ज्ञान ॥
बाकी कसरत
श्वासांची शब्दांची
चाले जगताची
मुक्तीसाठी ॥
विक्रांत निमूट
पाहुनिया गती
काही नाही हाती
म्हणतसे ॥

 © डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com

कृतार्थ जीवन

अरे निरर्थक जातेय जीवन
अर्था वाचून उगाच वाहून

पिता सिगारेट जाते संपून
नशा सरते बॉटल फुटून

रोज उगवतो सूर्य फिरतो
मूर्ख आम्हास उगा बनवतो

तेच रस अन जिभेवरले
त्याच यांत्रिक चवीत फसले

अनेक चेहरे उरात फसले
मायेनेच जणू रूप पालटले

का मरून येथ जाता संपून 
क्षणात वाळून वाफ होऊन

कश्यास जगता फसफसून
नाल्या मधले पाणी होवून

दत्तपदी असे यारे धावुन 
ज्ञानेश वाणी घ्या रे ऐकून

कृतार्थ होईल अवघे जीवन
काही जरी मिळल्या वाचून

 © डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com

माया

  माया
******

तुझे जग आहे माया
तुझे असणेही माया
माझे रडणे कुढणे
गमे सारी सारी माया .

माया देवपूजा माझी
माया दुनियाही सारी
माया देह नि मनाची
चाले मायामग्न वारी

माया भक्तीचे उधान
माया भोगाचे तुफान
माया भास नि आभास
माया डोळ्यांचे पाहणं

माया बायको नी पोर
माया धन व्यवहार
माया तीर्थाचा बाजार
माया दान दीक्षा पत्र

राग द्वेष तीही माया
झाला संसार मायेचा
त्याग वैराग्यही माया
माया बाजार मठाचा

माया माझी हि कविता
मायामय लिहणारा
माया पेनातील शाई
माया कागद पसारा

नाव विक्रांत हे माया
नामाभिधानही माया
माझी अक्षरे ही माया
सारे वाचणारे माया
.
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
 *

शोधाच्या प्रवासी

शोधाच्या प्रवासी
**
तुप दिव्यातले 
काय वाया गेले 
देव्हारी जाळले 
फुलवाती 
 .
आयुष्य सरले 
तुझा आळविता 
म्हणूनिया खंता 
नाही पोटी 
.
नच संमोहन 
स्वतःचे करून 
आलो मी धावून 
तवपदी
.
अवघ्या हा शोध 
केवळ सुखाचा 
डोळस दृष्टीचा 
आहे माझा 
 .
शोधाच्या प्रवासी 
महासुख राशी 
भेटल्या मजसी 
आगंतुक 
 ..
सोडूनिया मिठी 
तयाचि नाजूक 
केली जवळीक 
दत्ता तुझी
.

** © डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com

 

सोन्याचा महाल

 सोन्याचा महाल
***
सोन्याचा महाल 
महाल हा मोठा 
स्वप्नातला खोटा 
मनोरम 

सोन्याच्या महाली 
सुख मखमली 
जीव तळमळी 
अभिलाषी 

महाल न तुटतो 
कधीही कशाने 
रोज नवेपणे
उभारतो 

जागता डोळ्यात 
निजता झोपेत 
मी पणे त्यात 
अंतर्बाह्य 

दत्ताने दाविला 
एका झटक्यात 
देऊन हातात 
सत्य चुड 

©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.com