भक्तीची मोट

भक्तीची मोट
**********

अवधूत कृपा
करी मजवर
प्रारब्धाचा पूर
दूर सार ॥
येरे जीवलगा
करू नको खेळ
पाडसा सांभाळ
भटकत्या ॥
मजला खेचतो
तुझा प्रेमपथ
जन्मांचे हे नातं
पुरातन ॥
आदिम हुंकार
प्रणव पहाट
खोल अंतरात
रूप तुझे ॥
विक्रांत भक्तीला
बांधलेली मोट
डुंबत भरत
तहानली ॥

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

याचक

याचक
*****

होवूनी  याचक
मी तुझ्या दारात
घालतोय साद
दत्तात्रेया ॥
मागतोय दान
ज्ञान भक्ती त्याग
कमल पराग
जीवनाचे ॥
रत्नपारखी तू
कृपेचा सागर
लोटी मजवर
दया प्रेम ॥
जन्मा घातलेस
भूकही दिलीस
मुखीं घाली घास
स्वरूपाचा ॥
भेटीची हि आर्ती
पुरवावी देवा
विक्रांता विसावा
पायी द्यावा ॥

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

नसणेपणात

नसणे पणात
********


या मनाच्या चांदण्यात
शांत मध्यरात्र आहे
शुभ्र दैवी प्रकाशात
रिक्त तृप्त गात्र आहे

पानावरी भावनांचे
मुग्ध मौन गीत आहे
गर्द सावलीत स्मृती
निज पांघरीत आहे

स्वप्न नाही निद्रा नाही
जाण जागृतीत आहे
निर्विकार निष्कंप हे
सर्व आसमंत आहे

रिते मन रिते हात
मागणे सुटत आहे
देण्याचाही खटाटोप
हळू मावळत आहे

मीच हा माझ्यातला
मी पणा पाहत आहे
वाहतेय पाणी तरी
भरुनी पात्रात आहे

सांगतो नाव तरी न
अर्थात विक्रांत आहे
लिहितो कविता तरी
नसणे शब्दात आहे


डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

अवघडलेले प्रश्न

अवघडलेले प्रश्न
*************
अवघडलेले प्रश्न
उभे दारात दाटून
उगे उगेसे जीवन
स्तब्ध उत्तरा वाचून

वास्तवात स्वप्न पडे
पापण्यात ओघळुन
उडण्या आधीच जाती
पंख जणू कि जळून

धुक्यातील नाते जाते
वारीयात वितळून
जीवघेणे हिव अन
ठसठसे  नसातून

मागतो ती उब गेली
दूर कुठे हरवून
चित्र शेकोटीचे तरी
घेतो उरी कवळून

हा  कुणाचा  खेळ चाले
कुण्या सुड चक्रातून
का वाहतो नशीब मी
होत असा पराधिन
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

शोधतो दत्ता

शोधीतो दत्ता
************

चुकलेल्या जगी
उगा वावरतो
तुजला शोधतो
दत्तराया ॥
अहो ते धनाचे
जगत मानाचे
कीर्ती कर्तृत्वाचे
नाही माझे ॥
किती सांभाळावे
कसे सांभाळावे
पाठीवरी घ्यावे
व्यर्थ ओझे ॥
तुवा जे दिधले
तैसेच जगतो
नात्यात राहतो
वेढलेल्या ॥
नेई रे दातारा
आता तुझा घरा
एकदेशी करा
मन माझे ॥
मग हा विक्रांत
राहील निवांत
सुख सोहळ्यात
आनंदाच्या ॥
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http//kavitesathikavita.blogspot.in

सरत्या उन्हाचा लोभ

सरत्या उन्हाचा लोभ
*****************

माझ्या सरत्या उन्हाचा
नको सखी लोभ धरू
आता होईल काळोख
उगा वेडेपणा करू

सांज लाभली सुखद
अंगी ल्याला गार वारा
जल लहरी मोजल्या
ओल लागली पायाला

मैत्र मिळते नशिबी
असे क्वचित कुणाला
सौख्य लाभते अनोखे
सूर मिळता सुराला

आता सरला दिवस
वाटा ठरल्या वेगळ्या
भेटी होतील परत
जन्म काळाच्या गुंडाळ्या

उद्या नवीन सागर
नवा असेल किनारा
पुन्हा भेटणे नव्याने
ओढ अव्यक्त अंतरा


डॉ.विक्रांत प्राभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

मी कडू स्वभावाचा

कडू स्वभावाचा ( काव्य उपक्रमासाठी)

या आपल्या कडू पणाचा

उतारा मज न सापडला  

मग त्याचाच रंग लेवून

मी माझे पणा सजवला

आता हे कडूपण आतले

तुपात तळले साखरेत घोळले

तरी राहणार अगदी तसेच

मग दुनियेतही तसेच मांडले

हा आपण कडू बोलतो

कडूच प्रतिक्रिया देतो

गोड बोलणार्‍यांचा तर

फारच तिटकारा येतो

साले ते सारेच खोटारडे

आत एक बाहेर असलेले

साप जणू की हिरवेगार

झुडुपा खाली दडलेले

हळू हळू लोकांनी नाईलाजाने

आपल्याला तसाच स्वीकारला

दिसताच आपण, म्हणती ते

आला रे आला, कडू कारला

जास्त कुणी हटकत नाहि

नादी कुणी लागत नाही

कुणी जवळ केले तरीही

आपला कडूपणा सुटत नाही

अर्थात या कडूपणाचा

पण कधीच आपल्याला

कुणी किती म्हटले तरी

काही त्रास नाही झाला

अन या आतल्या रसायनाचा

आपण कधी राग नाही केला

जसे आहोत तसे आपल्या

या मनाचा स्वीकार केला

नाही येत बुवा आपल्याला

दुनिये सारखे वागायला

पण तशीच काही एक चव

असतेच ना हो कारल्याला !

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in