दत्ताच्या चरणी

दत्ताच्या चरणी  

विक्रांत मूर्धनी

ओघळून पाणी

विसावले  ||

कृपा की करुणा

क्षमा संवेदना

काहीच कळेना

पदलीना ||

मूर्तीत अमूर्त

चैतन्य प्रकट

भव्य आकाशात

उमटले ||

साधनेत रत

डोळीयात दत्त

नाम स्मरणात

गेले क्षण ||

जागृती थिजली

स्वप्नात भिनली

क्षण उजळली

अंतर्बाह्य ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in/

मरेस्तोवर

मातीच्या देहाला

जपावे किती

मातीस मिळणे

मातीला अंती

चार पाच सहा

दशके जीणे

इथले गणित

सदैव उणे

आधिव्याधी कधी

प्रारब्ध आड

वाढते आणिक

मरते झाड

जग रे माणसा

मरेस्तोवर

नाव गाव टिंब

नसे नंतर

विक्रांत सोड रे

व्यर्थ पसारा

आता तरी आत

फिर माघारा

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in/

श्रावण

       

आजकाल श्रावणात

मन ओले होत नाही

चिंब ऋतू भोवताली

डोळा पाणी येत नाही

लाख सुखे लगडली

देहास भिडत नाही

वृथा छंद जीवास का

लागला कळत नाही   

समजेना का अजुनी

मना उमजत नाही

श्वासामध्ये भिनलेले

स्वप्न हे जळत नाही

तप्त अथांग तृष्णा ही

जीवना सोडत नाही

वर्षावात जळे जन्म  

हृदयात दत्त नाही

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने
kavitesathikavita.blogspot.in