तिच्यावरच्या कविता

तिच्यावरच्या कविता

ती आता वाचत नाही       
कुठूनही कधी तिची
प्रतिक्रिया येत नाही 

तर मग कश्यासाठी  

लिहावे मी हे कळेना
प्रयोजना वाचून त्या
पावूल पुढे पडेना    

बऱ्याच वेळा वाटते

आता लिहिणे थांबवावे
या साऱ्या वह्यांना
फडताळात टाकून द्यावे

पण काही कारणाने

सुरु केले दारू पिणे
कारण नाहीसे होवूनही
चालू राहते अव्याहतपणे

तसा रोज लडखडत मी

त्याच त्या मधुशाळेत येतो
मीच विकतो मीच पितो  
मीच मरतो आणि जगतो

किती काळ पण माहित नाही

माझा काही भरोसा नाही
दिवस दावते शब्द कधी हे  
विझून जातील कळत नाही  

विक्रांत प्रभाकर 
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कविता like होणे !

मला माहित आहे

माझ्या कविता लाईक

करणाऱ्या मित्राला

माझी एकही कविता

आठवणार नाही .

तरीही मी कविता

लिहीतच राहणार

अन तो त्यांना

लाईक करत राहणार .

माझ्या कवितेशी फारसे

देणे घेणे नसते त्याला

त्याला कविता कळावी

असे म्हणणे नसते माझेही  

पण त्याचे लाईक करणे

थाप असते खांद्यावर

चालू दे रे तुझे म्हणणारी  

मैत्रीला दृढ करणारी

..........

अन माझे कविता लिहिणे

म्हणजे तरी दुसरे काय असते

नर्मदेत दिव्याची होडी सोडणे असते

साऱ्याच हळू हळू वाहत

दूर दूरवर जातात

काही छान पेटतात

तर काही क्षणात विझतात

पण मन भरत नाही  

अन दिव्यांनी नटलेला प्रवाह

किती सुंदर दिसतो .

सार्थक होते माझ्या शब्दांचे.

विक्रांत प्रभाकर

http://kavitesathikavita.blogspot.in/