बंद झाली दार सारी
प्राण गर्द अंधकारी ओठास लावून कडी
कोंडिले मी कढ उरी
कालच्या त्या जगण्यास
अर्थ आज नाही जरी
भूतकाळी धावतात
स्वप्न खुळचट सारी
मी न जरी कालचाच
कालची ती हि नाही आजच्या या प्रकाशास
परि ते मंजूर नाही
जळू दे हे जग सारे
व्यर्थ जगण्यास झाले अथवा अस्तित्व माझे
जड जीवनास झाले
विक्रांत प्रभाकर
