मरणाच्या रात्रीही त्याने
सारे हिशोब केले होते
कागदावर सगळे
चोख लिहून ठेवले होते
उद्याची खरेदी बेंकेची देणी
भागीदारांचे हिस्से हि
व्यवस्थित केले होते
डॉक्टरच्या भेटीची
वेळ पक्की केले होती
कोर्टातील दाव्यासाठी
फी वेगळी ठेवली होती
मरे पर्यंत थोडक्यात
त्याला उसंत नव्हती
तो मेल्यावर
दोन दिवसांनी
पुन्हा दुकान चालू झाले
कोर्टातील खटल्याचे
दावेदार बदलले
गादीवर दुकानाच्या
नवे मालक बसले
नवे अक्षर नवे आडाखे
नवे देणे घेणे
सुरळीत चालू झाले
पण ..
सारे काही आटोपून
एकदिवशी त्याला
परिक्रमेला जायचे होते
अन घरात हे त्याने
कितीदा सांगितले होते
साद ऐकून कितीदा तरी
त्याने जायचे ठरविले होते
एक एक काम पण
वाढत वाढत गेले होते
ते त्याचे बहाणे सारे
अजूनही जिवंत होते
बहाण्याचे फक्त त्या
वाहक बदलले होते
माईचे पाणी वाहत होते
अन कुणा कुणाला
साद घालत होते
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
.jpg)
