डॉक्टरी नोकरी

शेकडो रुग्ण तपासतांना

रोगांच्या साथीत

वेढलेले असतांना

नातेवाईकांच्या झुंडी

अंगावर झेलतांना

गुंड पुंडांना तोंड देतांना

एकच असते भिस्त

एकच असतो आधार

एक तारखेपर्यंत

बेंकेत पडेल पगार .

तसे काम छान आहे

मित्र मंडळीत मान आहे

घातल्यावर अॅप्रन वाटे

देवाचेच वरदान आहे .

पण जेव्हा पडते कानावर

न केलेल्या चुकीमुळे

मृत्यूच्या खेळामुळे

सस्पेन्शन आले मित्रावर

काळे फासले गेले तोंडावर  

अॅप्रनमधील हवा निघून जाते

तोफेच्या तोंडी आहोत

असेच अन वाटू लागते

घरी जाणारा प्रत्येक पेशंट

घरी गेल्यावर ..

मरेन असे वाटू लागते

आपल्या ड्युटीत जर

काही असेच झाले तर

या वयात काय करायचे

चाळीस पन्नाशीत

तोड कुठे वेंगाडायचे

घराचे कर्ज कसे फेडायचे

मुलांचे शिक्षण कसे करायचे

हळू हळू येणारा प्रत्येक

पेशंट शत्रू वाटू लागतो

भरलेल्या कॅजुल्टीचा

वीट येवू लागतो

वाटते हॉस्पीटल सोडून

दूरवर पळून जावे

याला त्याला पैसे देवून

वा कुणा वशिला लावून

दवाखान्यात बसावे

सर्दी खोकल्याचे “चांगले”

पेशंट रोज पाहावे

पण ओळख लागत नाही

देणे घेणे जमत नाही

म्हणून त्याच चक्रात

राहतो गरगर फिरत

लोक जरी म्हणती

चांगला डॉक्टर आहे

आमचा जीव वाचवतो

त्यांना काय माहित

रोज तो मरत असतो

.

विक्रांत प्रभाकर

http://kavitesathikavita.blogspot.in/