काळू कुत्रा
गल्ली मधला
गल्ली सोडून
कधी न गेला
अन आमच्या
जीवनातील
एक अविभाज्य
भाग झाला
उगाच भुंके
याला त्याला
नच धाडस पण
चावण्याला
अन माने मालक
आपुला
गल्ली मधल्या
प्रत्येकाला
ऐट मिरवे कावळे
हाकलीत
मरतुकड्यावर
फुकाच धावत
नंतर येवून उभा
राहतो
मोठा पराक्रम
केल्यागत
भरदुपारी गेट
समोर
ताणून देई
उन्हात शेकत
आल्या गेल्या
कुणा न पाही
मुन्सिपालटी पहारेकरयागत
विक्रांत
प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा