सोपानदेव समाधीपाशी

सासवडी येवून | घेता दर्शन |

झाले समाधान | अंतर्यामी ||१||

सवड काढून | धाव धावून |

गेलोसे भेटून | काही काळ ||२||

दुपारचे दोन | रणरणते ऊन |

शांतपणे म्हणून | घडली भेट ||३||

अंतरीचे तुज | सांगता गुज |

उरी गजबज | बहु जाहली ||४||

गहिवरले नेत्र |थरारली गात्र|

मारीता मात्र | मिठी समाधी ||५||

प्रेमात तल्लीन | लागले ध्यान |

भक्तीचे मागण | आले मनी ||६||

निघता माघारी | हुरहूर उरी |

पुन्हा लवकरी | बोलवा देवा ||७||

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कधी सुटेल हा देव

कधी सुटेल हा देव

खुळी अवघी उठाठेव

तडफडणारा जीव

शांत होईल ||१||

कधी होईल संसारी

मस्त दुनियादारी

गप्पा गाण्यात रात्री

धुंद घालवीन ||२||

नको जपाची कटकट

नको ध्यानाची खटपट

मजे करावी वटवट

विनाकारण ||३||

उच्च जीवनाचा ध्यास

कुणी लाविला मनास  

हाय अडकलो खास

मुर्खागतच मी ||४||

हजारात कधी कुणी

होय लॉटरीचा धनी

आपण कुठवर मनी

लाळ घोटावी ||५||

त्यांचा त्यांनाच होवो

लखलाभ उठाठेवो

आपण आपला टाहो

आटोपावा ||६||

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

बंद झाली दार सारी

बंद झाली दार सारी

प्राण गर्द अंधकारी  
ओठास लावून कडी
कोंडिले मी कढ उरी

कालच्या त्या जगण्यास  

अर्थ आज नाही जरी
भूतकाळी  धावतात
स्वप्न खुळचट सारी

मी न जरी कालचाच

कालची ती हि नाही
आजच्या या प्रकाशास
परि ते मंजूर नाही

जळू दे हे जग सारे

व्यर्थ जगण्यास झाले
अथवा अस्तित्व माझे
जड जीवनास झाले 

विक्रांत प्रभाकर  

http://kavitesathikavita.blogspot.in/