बुधवार, ९ जुलै, २०२५

दर्शन हेळा मात्रे

दर्शन हेळा मात्रे
************
पायावरी माथा होता
माथेकरी कुठे होता 
क्षण काळ हरवला 
क्षण सर्वव्यापी होता ॥
युगे युगे म्हणतात 
हरवले ते क्षणात 
ओळख की अनोळख 
विचारता कुठे होता ॥
मनपण हरवले 
देहाचेही भान गेले 
जणू शून्य साठवले 
जरी पाठी धक्का होता ॥
सावळीच मूर्ती परी 
कोंदाटली आभा होती 
कुणा ठाव काय इथे 
स्पर्श परिसाचा होता ॥
काही देही कोसळले 
काही चित्ती उमटले 
एक मिती उघडून 
कुणी तो हसत होता ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

मंगळवार, १ जुलै, २०२५

सूत्र

सूत्र
*****
देऊन सूत्र जीवनाची सारी तुझ्या हातात 
आता मी रे निवांत आहे वाहत श्वासात

जगणे चालू आहे नि धावणेही चालू आहे
यशापयश दोघांचा सहज स्वीकार आहे

सुख पांघरून झाले दुःख टाळून भोगले 
मार्ग मज जीवनाचे सारे कळून चुकले 

सिंधूसंगम येताच प्रवाह ही संथ होतो 
धावण्या वाहवण्याचा आवेग ही ओसरतो

आहे त्याच्या सोबत एक  होणे सागरात 
शरणागती सहज ही येते कणाकणात 

तुझी लाट भरतीची धाडेन मला उलट  
ओढ ओहोटीची किंवा नेईल खोल खेचत

मला कुठे पर्वा त्याची मी तुझ्यामध्ये नांदत
क्षण क्षण कण कण आहे केवळ जगत 

मीपण कुठले आता तुच तुझ्यात खेळत
सुखाची जगावरती सतत वर्षा करत 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 


सोमवार, ३० जून, २०२५

नाती

नाती
****
जळणाऱ्या सुंभा सारखी 
असतात काही नाती 
फक्त जळत राहतात हळूहळू.
वर वर पीळ स्थिर शाबूत दिसत असला 
तरी त्यात जीव नसतो तशी 
हवेचा झोत किंवा हलकासा धक्का 
लागताच डोलारा खाली कोसळतो 
तरीही तो सुंभ मात्र जळत राहतो 
त्याच्या शेवटच्या टोकापर्यंत

तर काही नाती असतात कापरासारखी 
क्षणात धडाडून पेटणारी आणि विझणारी 
त्या नात्यांची नामोनिशानही 
राहत नाही कुठे जगाच्या पाठीवर 
क्वचित काही काजळी उरली तर उरली
पण ती कर्पुरी रवाळ सुगंधी खुबी 
तिची आठवणही येत नाही कुणाला

काही नाती असतात
चुलीतील जाळासारखी 
ती वापरली जातात 
त्याची गरज असेपर्यंत 
फुंकर मारून पेटवण घालून 
सांभाळून ठेवून कोपऱ्यात
आणि गरज संपताच 
विझवली जातात पाणी शिंपडून 
निर्विकारपणे त्यातून येणाऱ्या 
चर्रर आवाजाकडे सहज दुर्लक्ष करून 

काही नाती दिसतात 
समई वरील ज्योती सारखी 
शांत शितल समतल स्निग्ध 
प्रकाशाची पखरण करणारी 
आडोशाला ठेवलेली नीट जपलेली 
पण तो उजेड ती पखरण 
असते बंदिस्त देवघरापूरती
तिच्या पलीकडे तिला 
नसते स्वातंत्र्य नसते मुभा बाहेर पडायची 
तिच्याभोवती असते भीती सदैव घेरलेली 
कुठल्यातरी पतंगाने झडप घालायची

कुठेही असोत कशीही असोत 
जळणे हेच नात्याचे प्राक्तन असते
अन् त्याहुनी कष्टदायक असते 
उरलेल्या अवशेषांना जतन करणे 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

रविवार, २९ जून, २०२५

बोभाटा

 Why it is healthy to feed kids in silver utensils

 
बोभाटा 
******************
ते चांदीच्या ताटातील जेवण 
तुमच्यासाठी नवलाच मुळीच नाही .
तुमच्या सात पिढ्या 
चांदीच्या ताटात जेवू शकतील
ठावूक आहे आम्हाला .

पण कसं आहे माहीत आहे ना 
उपाशी माणसाच्या समोर खाणे 
अन् पाठीमागे नकळत खाणे 
यात काय फरक असतो हे
तुम्हाला सांगायला पाहिजे का ?

बरे ते ही, उपाशी माणसाचाच
खिसा बिनधास्त वापरून !
नाही म्हणजे तुम्हाला कोण अडवणार 
पण मनाच्या मनाला तरी हे पटत काय ?

आणि तसेही तुम्ही किती खाणार ?
जेवढे  पोट तेवढेच भरणार 
पत्रावळी असो  वा चांदी 
ती शेवटी तिथेच राहणार
23
अन् डोळे व जीभ सोडली तर 
शरीराला काय खाल्ले ते कुठे कळते
पुढे त्या अन्नाचे काय होते वगैरे
हा आजचा विषय नाहीच जावू देत ते .

सुखाची व्याख्या तशी अवघडच 
जे कधीच सापडत नाही ते सुख !
हे तर साधू संतांचं मत 
बाकी सुखाच्या सावल्या तर 
अनंत  विखुरलेल्या असतात

तर आता आताच ही सुखाची सावली 
जराशी निसटून गेली हातातून 
गेली तर गेली पण 
किती बोभाटा करून .
 
दुःख  गेलेल्या सावली सुखाचे नाही 
तर बोभाट्याचे आधिक आहे.
तेवढा  बोभाटा होणार नाही 
याची काळजी घ्या बाकी काही नाही 
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 



शनिवार, २८ जून, २०२५

डॉक्टर संजय घोंगडे (निवृत्ती दिना निमित्त)

डॉक्टर संजय घोंगडे (निवृत्ती दिना निमित्त)
**********
फार पूर्वीच्या हिंदी सिनेमात 
नायक असायचा
अगदी आदर्श धीरो दत्त 
शांत हुशार समजूतदार 
स्वाभिमानी व्यवहार चतुर 
तसाच प्रामाणिक हिशोबी अन् उदार 
मित्राला जीव देणारा 
प्रियेला प्रेम देणारा 
मन मिळावू  
नाकासमोर बघून चालणारा
 सर्वांना हवाहवासा वाटणारा 
असा माणूस प्रत्यक्ष जीवनात सापडणे
 फार अवघड पण 
मला तो दिसला सापडला 
आणि माझा मित्र झाला 
तो माणूस म्हणजेच 
डॉक्टर संजय घोंगडे

तसे आम्ही एमबीबीएस चे बॅचमेट 
होस्टेलला एकाच मजल्यावर 
बराच काळ राहिलेलो
पण मित्र व्हायला , 
इंटर्नशिप उजाडावी लागली
कदाचित आमच्या दोघांचे इंट्रोव्हर्टेड स्वभाव आणि काळाचा प्रभाव 
त्याला कारणीभूत असावा 
खरंतर आपण मैत्री करत नसतो 
मित्र धरत नसतो 
मैत्रीचं झाड आपोआप रुजत असते
तिथे अगदी आवडीनिवडी 
सामान नसल्या तरी चालतात 
ते एक हृदयस्थ अंतस्थ नाते असते

मी बीएमसी मध्ये आलो 
तो संजय मुळे च 
त्याने माझा फॉर्म आणला 
माझ्याकडून भरून घेतला 
आणि स्वतः सबमिट ही केला
अन्यथा मला बीएमसी चे
आरोग्य विभाग काय आहे 
हेही माहीत नव्हते 
माझ्या नोकरीचे सारे श्रेय 
मी संजयला देतो.

पण हे तर मैत्रीचे एक 
लहानसे आऊट कम होते 
मला माहित होते अन् माहीतआहे 
हे मैत्रीचे  झाड माझ्यासाठी 
सदैव उभे असणार आहे 
कारणं मैत्रीचा आधार 
जीवनात इतर कुठल्याही गोष्टीपेक्षा 
अधिक महत्त्वाचा असतो.
म्हणून ज्याच्या जीवनात अशा 
धीरोदत्त नायकाची इंट्री होते 
त्याच्या जीवनाच्या चित्रपटाला 
एक झळाळी येते 
आणि माझ्या जीवनाला आली आहे 
धन्यवाद संजय फॉर बिईग माय फ्रेंड 

तुझ्या  सेवानिवृत्ती दिनानिमित्त 
तुला आभाळभर शुभेच्छा 
सदैव सुखी समाधानी आनंदी राहा 
तुला दीर्घआयु आणि आरोग्य लाभो हीच प्रार्थना

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

शुक्रवार, २७ जून, २०२५

जीवन अपघात

जीवन
******
स्वप्न नभीचे होते कालचे 
आज तयाचे भान नाही 

विश्व उद्याचे होते सुखाचे 
पण तयाचे चिन्ह नाही 

जग धावते चक्र चालते 
नभी पांगते अभ्र काही 

परी कुणाला काय कळला 
व्यर्थ  शिणला शोध तो ही 

ये रे धावून घे रे पाहून 
गेल्या निघून दिशा दाही 

भोग विझले योग हरले 
हाती उरले शून्य पाही 

नसे हातात काही विक्रांत 
असे अपघात जीवनही

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

गुरुवार, २६ जून, २०२५

चाक फिरते

चाक फिरते
*********
चाक फिरते जग चालते  
अव्याहत जे स्थिर असते 

ज्यांनी पाहिले त्यांनी जाणले 
बाकी वाटेवर अंध चालले 

वाट क्षणांची दोन पदांची 
चालल्यावाचून संपायची 

कुणी भुंकतो कुणी चावतो 
कुणी दुःखावर दवा लावतो 

जन्म जितुके भाग्य तितुके 
फिरताच वारा जग परके 

सत्य कळते भय हरवते 
तळहातावरी रेष उमटते 
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

महफ़िल

महफ़िल  ******* यारों के दिलदारों के टीकट आ रहे हैं ।   महफ़िलों के रंग सूने हो रहे हैं । तुम किस सुबह का इंतजार कर रहे हो?  ...