सोमवार, ४ फेब्रुवारी, २०१९

या जन्माच्या वाटेवरती




या जन्माच्या
वाटेवरती
दत्ता लई लई 
काटे रे ॥धृ॥
येता पायात
टोचतात रे 
पाहता मनात
खुपतात रे
जाणता ह्रदयी
रुपतात रे
अंती तुलाच
स्मरतात रे ॥१॥
दत्ता काट्याचे
भय नाही रे
दत्ता चालण्यात
गय नाही रे
दत्ता मनात
फक्त राही रे
तुझ्या प्रेमाचे
बळ देई रे ॥२॥

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

बाळपणींच सर्वज्ञता





बाळपणींच सर्वज्ञता 
वरी तयातें ॥ ४५३ ॥ ज्ञा.६

देहाच्या आकारी
प्रकाश पाझरे
ज्ञानाचे उजिरे
जगतात ||

जसे का उजेड
सूर्याच्या आधी
येवून जगती
उभा ठाके ||

बालकपणीच
पुर्णत्वे भरून
दशा विसरून
आले ज्ञान  ||

हे तर चरित्र 
देवा हो आपुले
शब्दात ठेविले
आपणच ||

होवून आरसा
दाविला चेहरा
उपकार भला
जगी केला ||

घेवून शब्द हे
तुमचे उशाला
विक्रांत निजला
ध्यानशेजी ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने
http://kavitesathikavita.blogspot.in



रविवार, ३ फेब्रुवारी, २०१९

दत्त म्हणता म्हणता




दत्त म्हणता म्हणता
आला सुखाचा रे पूर  
पथ पडला दृष्टीस
झाले काटे सारे दूर  

दत्त संन्यासी विरागी
असे सद्भक्ता आतूर
तया मागणे संसार
सोने सोडूनिया धूळ

हवे पोटाला तेवढे
देई चुकल्या वाचून   
नेई धर्माच्या वाटेला
महा कृपाळू होवून

तया पायाशी वाहीला
पाप पुण्याचा मी साठा
येरझारीचे सामान
जड अहंकार खोटा

राखे तैसाच राहतो
पदा धरुनी ठेवतो  
मन हवाली करुनी
सुखे जगात राहतो

जन्मो जन्मीचे हे पुण्य
आले सफळ होवून
पुण्य घरात जन्मलो
देह विक्रांत घेवून

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in




कविता सौरभ




कविता सौरभ
********

कविता सौरभ 
जयास कळला
कागद पुरला 
नाही त्याला 

शब्द धावती 
थकल्या वाचुनी
एकामागूनी
एक असे

येती कल्पना 
नभात फिरुनी
उपमा घेऊनी 
नवनव्या

आणिक मात्रा
वृत्त घोटली
नाहीत लागली 
पांघराया

श्रोता तयास   
जरी न भेटला
शब्द न थांबला 
रुजणारा

कृपा नशिबी  
जया लाभली
धन्य जाहली 
कविजन

©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे


शनिवार, २ फेब्रुवारी, २०१९

दत्त एके दत



दत्त एके दत
*********

दत्त एके दत्त
दत्त दुणे दत्त
दत्त त्रिक दत्त
असे झाले ॥

क ख ग घ लुप्त
अवघे दत्तात
मात्रृका घरात
अवगम्य  ॥

सरे अंकलिपी
संपले गणित
दत्त संगतीत
मोजमाप ॥

ओंकारा सकट
स्वरांची वरात
हरवली आत
दत्त गात ॥

शुन्याच्या शाळेत
दत्ताचा वर्गात
विक्रांत सुखात
नांदतसे ॥

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

शुक्रवार, १ फेब्रुवारी, २०१९

कृष्णेचिया काठी


कृष्णेचिया काठी
************



कृष्णेचिया काठी
संगमाच्या पाठी
वाडीचिया मठी
स्वामी नृसिंह

चालतो गजर
डुले औदुंबर
कृपा भक्तावर
देव करे

करुणा सागर
मायेची पाखर
घाली दीनावर
आसावल्या

त्याच्या कृपेने
घडे तिथे जाणे
कृपेची किरणे
अनुभवने

मागतो मी दत्ता
तुज एक दान
दावी रे चरण
सदा तुझे

विक्रांत ओवाळा
संसारी मळला
आळवि प्रभूला
स्नात करी

©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे


डिसोझा सिस्टर


डिसोझा सिस्टर
(रिटायर झाल्या तेव्हा )
************
शुभ्र फुले कमळाची
यावीत जशी सामोरी
येण्यात तुमच्या होई
गंधीत दुनिया सारी

निर्मल सोज्वळ जशी
चांदणेच ओघळावी
शालिन शीतल अशी
व्यक्ति आम्ही पहिली  

धर्म वर्ण अभिमान
सेवेत समर्पित सारी
हवी हवीशी सर्वांना
कर्तव्य दक्ष तू नारी

जाता जरी सोडूनी हा
कर्मयोग मांडलेला
कुशीत गावच्या लाल
सुखसौख्य भोगायाला

जाणतो सारेच आम्ही
व्हाल फुलांचा ताटवा
सदा सुगंधि कराल
घर दार आणि गावा  

सदा सुखी रहा अश्या
दिले जैसे सुख जगा
स्वजना सोबत आयू
नित्य ते आरोग्य भोगा

©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे





वृक्ष वंश उच्छेद

वृक्ष वंश उच्छेद ********* जळताच झाड मन विद्ध होते  तोडताच झाड मन कळवळते  एकेक झाडात लक्षावधी जीव  राहतात प्रेमाने करुनिया गाव  ...