थिजलेल्या देहासवे

थिजलेल्या देहासवे

चाकोरीत जगतांना

उधळतो शब्द काही

हसू मनी पेरतांना||

मळलेला बहर तो

येतो जरी फांद्यावर

पोखरल्या खोडांचा या

जीवन घेते आधार||

दूर वर जाते वाट

घूसे दाट जंगलात

उमटल्या पावूलांना

जपे आत हृदयात ||

अजूनही शहारते

वेल स्पर्श झेलतांना

घालमेल होते उरी

कुणा निरोप देतांना ||

अदृष्याच्या गूढ हाका

काना मध्ये गुंजतात

डोहातल्या पाण्यावर

नवे जन्म उठतात ||

डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in