थकले गाणे
माझे थकले रे गाणे
घुमघुमूनी मनात
चंद्र बहर सरला
काल सजला शब्दात ।।
दूर क्षितिजा पर्यंत
धूळ फुफाट्याचे थर
ओल हिरवी कोवळी
स्वप्न गमते उधार ।।
अश्या भाकड जन्माचे
हवे कशाला नगारे
दुमदुमतात घोष
कान ऐकती बहिरे ।।
कुण्या कृपाळ मेघाचे
घर डोंगरात दूर
झरा कुठला लपला
मौन समाधीत चुर ।।
ठेच मरणाची भीती
पाय तरीही चालती
ओल सरल्या थैलीचे
काठ ओठी बिलगती ।।
किती मातीने गिळले
किती हवेत उडाले
देशोदेशीचे महाल
किती सजले मोडले ।।
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा