मंगळवार, १३ ऑगस्ट, २०१३

ओथंबलेले आकाश



ओथंबलेले आकाश
वृक्ष वनराईवर
धुके गर्द निळेशार
झुले पानापानावर

कुंद प्रकाश रेंगाळे
लाल ओल्या कौलावर
माती नवीन गर्भार
बीज देतसे हुंकार

कुठे भुईत फुटले
झरे खळखळ वेडे
कडे कपारीत डोले
खुळ्या सृष्टीचे कोडे

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

कृपा कल्लोळ

कृपा कल्लोळ  ******* काय माझी गती अन् काय मती  तुज दयानिधी भेटू शके काय माझी श्रद्धा काय ते साधन  तुज बोलावून घेऊ शके  अवघा देहा...