रविवार, १६ डिसेंबर, २०१८

हिरण्यगर्भी



हिरण्यगर्भी
*******

पसरे प्रकाश
निळ्या नभांतरी
स्वर्ण जरतारी
धागियात ।।

कोण उधळतो
कोण सावरतो
स्थिर फिरवितो
परिघात ।।

अनंत काळाचे
सतत वाहणे
धरणे सोडणे
कालातीत ।।

नव्हते आकाश
तेव्हाही जे होते
विश्वाचे बीज ते
लखाखते ।।

कळणे धुराचे
धरणे धुक्याचे
जाणणे तयाचे
तैसे काही ।।

विक्रांत पाहतो
पाहता नसतो
माघारी फिरतो
हिरण्यगर्भी ।।


डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

शनिवार, १५ डिसेंबर, २०१८

क्रिकेट




क्रिकेट
******

कुणी एक तो त्वेषाने
चेंडू कुणाकडे फेकतो
कुणी एक तो
फळीच्या तुकड्याने 
त्याला दूर फटकारतो
त्याचा मागे
धावतात दहाजण
नियमात बांधलेल्या
जणू यंत्रागत
अन त्याच त्या क्रियेत
राहतात फिरत

तिथे प्रेक्षागृहात
बसलेले हजारोजन
दूरचित्रवाणी संचाच्या
समोर बसलेले लाखोजन
धावाच्या काल्पनिक संज्ञेत
रममाण होत
पाहत राहतात
तो तमाशा
पदरचे पैसा आणि
अमूल्य वेळ खर्च करीत

ती झिंग तो आवेश
ते हरणे ते जिंकणे
ते रडणे ते नाचणे
त्या क्षणी खरे असते
शिरे वाचून रक्तात
अड्रेनालीन घुसवणे असते
आणि रोजचे
धोपट कंटाळवाणे जगणे
विसरणे असते .

पण तो प्रत्येक आवेश
संपणारा असतो
किनाऱ्यावर फुटणाऱ्या
लाटेसारखा
क्षणिक ठरतो

यातून कोण काय कमवतो
अन कोण काय गमावतो
हे ज्याचे त्यालाच
ठावूक असते .



डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in







शुक्रवार, १४ डिसेंबर, २०१८

दत्त वादळ




दत्त वादळ
********

दत्त नावाचे वादळ
आले भाग्याने जीवनी
लाख जन्म साठलेले
गेले मळभ वाहुनी

झाली मोडतोड थोडी
थोडे धडेही मिळाले
व्यर्थ साठविले ओझे
दूर उडूनिया गेले

प्रेम वादळाचे होते
उग्र राकट प्रकट
भाव कोवळा ना तिथे
आत्मारामी थेट भेट

नेला कणकण असा
किती झालो नवनवा
दिव्य प्रकाशाने कुण्या
आत पाजळला दिवा

वर जगतही तेच
उरे विक्रांत ही तोच
तुटे बंधन भ्रमाचे
जन्मा आल्याची रे बोच

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

गुरुवार, १३ डिसेंबर, २०१८

एक मुल



एक मुल
********
लांबरुंद पुलावर
कठड्याच्या सावलीत
एक बालपण होते
 गुमान भीक मागत

वय वर्ष फक्त तीन
मळलेले वस्त्र जुन
काळी पुट मानेखाली
पिंगट केस मलिन

हरवले डोळे कुठे
खेळ काही मनांमध्ये
यंत्रवत हात होते
आपटत भांड्यामध्ये

थबकले पाय काही
हात खिशातही गेले
नाणी खणाण करीत
तया भांडी विसावले

तया सुख नच दु:ख
भांडे होते आदळत
केसांचे भुरे जंगल
हवेमध्ये लहरत

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

मंगळवार, ११ डिसेंबर, २०१८

बूट हरवता





बूट हरवता
*************
सज्जनगडी बूट गेले
आणि चपला आळंदीत
परी माझे मी पण हे 
कसे राहिले रे अबाधित
बुटात असतो "मी "तर 
छान झाले असते की 
परतने जगी व्यर्थ या
मग झालेच नसते की.
चपलेचा अंगठा हे जर
असते अहम वावरणे 
किती छान होते असे 
चपला चोरीस जाणे
येतो जातो इथे तिथे 
अन मागतो मागणे 
घ्या हो माझे मी पण हे 
रिते रिते आहे होणे 
**
झटकतो कोणास कोण ?
झटकता उरेल कोॆण ?
प्रश्न ऐसा उभारताच
शून्यात हरवून गेले मन
बुटांमध्ये हरवला जो
बुटाविना दिसु आला 
विक्रांतचा ब्रॅण्ड नसला
विक्रांतला कळू आला
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

शनिवार, ८ डिसेंबर, २०१८

सुखाची सांगता





सुखाची सांगता
***********

सुखाची वाकळ
देही अंगभर
नीज डोळ्यावर
नित्य नवी

अहो मी भाग्याचा
पाइक यशाचा
भोगतो सौख्याचा
महापूर

जगणे पाहिले
जीवित्व जाणले
हर्षात न्हाईले
मन माझे

लागावी न दृष्ट
सुखाची सुखाला
मागतो दैवाला
कृपादान

मागण्या वाचून
इतुके मिळाले  
कृतज्ञ जाहले
घेणे माझे  

आता घडो काही
देणे याच हाता
सुखाची सांगता
सुखे व्हावी

करी घडीभर
विक्रांता सावली
कुणाच्या पावुली

देवराया 


डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in


शुक्रवार, ७ डिसेंबर, २०१८

असे मरण यावे


असे मरण यावे
************
मरणालाही हेवा वाटावा
असे मरण यावे मजला
जिवलग कुण्या मिठीमध्ये
प्राण सुटावा देहा मधला

ओठावरती स्मित असावे
ओघळलेल्या सुमनांचे
ध्वनी वाचून काही कुठल्या
पाऊल पुढती पडो क्षणाचे

येणे जाणे सारे निष्फळ
अनंत लहरी इवला सागर
खेद खंत वा दुःख कशाचे
शीळ असावी या ओठांवर

वृक्षावर न व्रण उठावा
रव उमटावा वा भूमीवर
आता असावे पान इथले
वहात जावे कुण्या लहरीवर

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

रिक्तत्ता

रिक्तत्ता ******* क्षणा क्षणाने कळल्या वाचूनी आयुष्य येते ऋतू घेवूनी  हसवून रडवून चोरपावलांनी रंग खेळूनी जाते उलटुनी  काय कमावल...