एक झाड..

एक झाड अन चार फांद्या

असेच काही जगणे असते

लक्ष विखुरली गवत पाती

तरी कुणाशी नाते नसते  

सदैव आपल्या अवकाशात

अस्तित्वास असे टिकवणे

अन मुळाशी खोल खोलवर

ज्ञात अज्ञात ओल शोधणे

म्हटले तर छानच असते

हिरवी फांदी हिरवी पाने

अन कुणाची वाट पाहत

फुलाफुलातून असे बहरणे

दोन दिसांचा ऋतू नंतर

तिच धूळ माती वाहणे

जलकण आशा तहानलेली

सदैव उरात होरपळणे

एक वादळ पानापानात  

सर्वस्वाला व्यापून उरले

अन विजेची तार लखलख

ल्याया तनमन उत्सुकले

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in/

|| गोरक्ष विभूती ||

जन्मास येताच 
गुरु बांधी गाठी
गोरक्ष विभूती
महाश्रेष्ठ ||

गुरुसेवा तप 

करुनी निर्मळ
ज्ञानाचे केवळ 

रूप होय ||

वैराग्ये प्रखर 
कर्तव्य तत्पर

झाला गुरुवर 

उतराई ||

गुरूदेवासाठी 

राम हनुमान

बाजूला सारून 

ठेवियले ||

मोहाचा सागर 
विषय आगर

स्त्रीराज्य सुंदर 

ठोकरले ||

कनकाची माती 
मातीचे कनक

मच्छिंद्रा कौतुक 

दाखविले ||

दत्त मानसीचा 
जाहला चकोर

दृष्टी पदावर

अहर्निशी  ||

विक्रांत पोथीत 
बुडाला प्रेमाने

गोरक्ष तेजाने 

सुखावला  ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in/

एक मुठ विक्रांतास

एक मुठ

गुलालाची

उधळतो

विघ्नेशास ||

एक मुठ

भंडाऱ्याची

शिवरूप

मल्हारीस ||

एक मुठ

कुंकूवाची

आदिशक्ती

अंबाईस  ||

एक मुठ

केशराची

गिरणारी

गोसाव्यास ||

एक मुठ

अबिराची

सावळ्याश्या

गोपालास ||

एक मुठ

राखुंडीची

द्याहो देवा   

विक्रांतास ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in/

तुझे गीत मला दे रे ...

माझे शब्द तुला घे रे

तुझे गीत मला दे रे

अनंता हे अवधूता

असे खूळ मना दे रे

आकाशात दाटलेले

होवूनिया जळ ये रे

पानोपानी बहरले

आनंदाचे गाण दे रे

चालतांना पावुलात

रामकृष्ण रव दे रे

पहुडता माळावरी

निळे निळे खेव दे रे

सावळेसे स्वप्न तुझे

मिटावे ना कधी बरे

प्राणात या एकारले

भास तुझे व्हावे खरे

अंत मागण्याचा झाला  

शब्द हरवले सारे

मौन उत्थान मनात

कुठे विक्रांत पहा रे

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

http://kavitesathikavita.blogspot.in/