बुधवार, १० ऑक्टोबर, २०१२

ज्ञानेशाच्या दरबारी




ज्ञानेशाच्या दरबारी 
लावियली हजेरी
शब्दातून वारी
केली पुनःपुन्हा

अर्थरूपी अबीर
उधळला अपार
त्याचे मनावर
जाहले मुद्रण

तृप्तीने गेलो
अवघा भरून
जाय समाधान
ओसंडून

चित शब्दकळा
नव्या नवतीची
तहान मनाची
दुणावली


विक्रांत 
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

सुटू द्यावे

सुटू द्यावे ******* असते सदैव साथ का कुणाची  सुटतात हात सुटू द्यावे ॥ खेळ जीवनाचा पहायचा किती  मिटतात डोळे मिटू द्यावे ॥ हातात न...