शनिवार, २७ ऑक्टोबर, २०१२

निवृतीनाथ





माउलींचे गुरू निवृतीनाथ
तया माझा नमस्कार वारंवार
माऊली निर्झर निवृत्ती पहाड
जनासाठी दिले फोडून अंतर
माऊली मोगरा निवृत्ती काष्ठ
वाढला वेल ज्यांच्या खांदयावर
माऊली चांदण निवृत्ती आकाश
विराजित सौदर्य ज्यांच्या अंकावर
माऊली लावण्य निवृत्ती नटवण
वाढवले सुख त्यांनी अपरंपार
माऊली हिरा निवृत्ती कारागीर
केले उपकार साऱ्या जगावर 

विक्रांत
http://kavitesathikavita.blogspot.in

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

लोभ

लोभ ****** फुटली उकळी  गाणे आले गळा  प्रेमे उजळला  गाभारा हा ॥ १ शब्द सुमनांनी  भरले ताटवे भ्रमराचे थवे  भावरूपी ॥ २ पसरला धूप  ...