चालतांना मिटून डोळे
जर लाथाडीले काही
ते झाले चुकून मित्रा
क्षमा मागतो तरीही
तसे या जिंदगानीला
काहीच अर्थ नाही
बेपर्वा चाल माझी
भान उरलेच नाही
कधी तुटली तावदाने
अन बरबटले गालीचेही
मी मश्गुल स्वत:त च
जगी नव्हतोच कधीही
नको मागुस भरपाई
मी देणार मुळी नाही
नच पुंडता यात रे
अरे खिशात काही नाही
नको कणव तुझी मजला
तुझा फुकटचाही सल्ला
चल मागव भर प्याला
बघ घसा सुकून गेला
विक्रांत
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा