दत्त

दत्त 

*****

द्वैताद्वैत भेद

सारूनिया दत्त 

माझ्या ह्रदयात 

विराजित ॥

मांडुनिया ठाण 

असे सदोदित 

आहे रे मी दत्त 

म्हणतसे॥

दत्त तो सोहम 

दत्त आत्माराम 

दत्त मूळ धाम 

स्वरूपाचे ॥

नाम रूपा विन 

कोंदाटे चैतन्य 

माझे मीपण 

मावळून ॥

सरला विक्रांत 

उरला विक्रांत 

सांगण्यास बात 

शब्द नाही ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .

सांज

सांज

****

सरता सरता दिन 

किती उजेड पडला 

गर्द पिवळा प्रकाश 

कणाकणात भरला 

मंद धूसर होणारे 

क्षितिज गुलाबी झाले 

किती वर्ण सुवर्णाचे 

आभाळ घेऊन आले 

घडली किमया अशी 

नकळे ही कुणामुळे 

उधळले स्वप्न माझे 

रंगी हरवून गेले 

प्रहर अर्धाच जरी 

आनंद कल्लोळ लोटे 

मिटण्याची खंत गेली 

सुखोर्मी देहात दाटे 

पेटवून लक्ष दिवे 

अनायसे गेलीस तू 

अंतरात वृक्ष परी

चैतन्याचा झालीस तू 

सांजसखी जीवनाचा

झाला असा हा सोहळा 

आता मिठी तृप्त देतो 

पुढच्या मी अंधाराला

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .

शब्दाने शब्द वाढतो तेव्हा

शब्द वाढतो तेव्हा 

*******

शब्दाने शब्द वाढतो तेव्हा 

मनात जाळ पेटतो तेव्हा 

दत्त माझ्या मनात हसतो  

थोडे टोचून मजला म्हणतो 

असा कसा वेड्या वागतो

अन वर माझा भक्त म्हणवतो

अन् मग शब्द त्याच क्षणी 

जातो पुन्हा आपल्या स्थानी 

जिथुन की उगवून येतो 

तो क्रोधित अंध अहंकार 

फणा काढल्या नागाचा फुत्कार

आवेश ओसरून नाटक होतो 

चुकलो म्हणतो देवा आता 

नापास झालो परीक्षा पाहता 

पुन्हा अभ्यासाला बसतो 

पण जोवर तुम्ही आहात सोबत

मती चुकता भानावर आणत  

भाग्याचा पाईक ठरतो 

ही कृपाही कमी नाही 

जेव्हा वृती वृतीस पाही 

तुझी करुणा दत्ता जाणतो 

जाळ नुठू दे ठिणगी पडता 

भान असू दे हर क्षण जगता  

हीच प्रार्थना तुजला करतो .

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .

प्रार्थना

प्रार्थना

******

कुठल्यातरी विराण देवळात 

आड बाजूच्या परिसरातील 

कोणी एक पुजारी 

दिवा लावून जातो 

रोजचे एक कर्तव्य 

पार पाडून जातो 

नवे तेल नवी ज्योत 

परी दिवा तोच असतो

प्रकाश तसाच दिसतो 

तरी त्यात नवा हुंकारअसतो 

क्षणाक्षणाने सरणारे तेल 

पिवळ्या मंद प्रकाशाने 

उजळलेला गाभारा 

उग्र गंधीत शेंदरी देवता 

हलणार्‍या सावलीचा

निशब्द गूढ पसारा

काळ वाहत असतो 

म्हटला तर गोठलेला असतो 

तिथे कुणी येणार नसते 

तिथून कोणी जाणार नसते 

तरीही ती ज्योत जळत असते 

अन कधीतरी मध्यरात्री 

हळूच विझून जाते 

क्षणभर पसरतो 

जळलेल्या वातीचा तेलाचा 

एक गंध 

एक तेलकट तवंग

अन क्षणात कुठेतरी

विखरून जातो

उजेड कोणी पाहत नसतो 

अंधार कुणा दिसत नसतो 

दिवाही वाट पाहत नसतो 

उद्याच्या संध्याकाळची 

तो फक्त असतो 

देवतेसमोर 

आपल्या असण्यात 

अस्तित्वात 

प्रार्थना होऊन 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .

भक्ती दे

भक्ती दे

******

आंधळी देई रे 

डोळस देई वा 

भक्ती दे रे देवा 

मजलागी॥

म्हणोत कोणी ते 

बुरसट मला 

वायाला गेला 

पाठीमागे ॥

हसु दे  टिळ्याला 

हसू दे माळेला 

हसू दे नामाला 

मुखातल्या 

राहू दे झिंगला 

मनात रंगला 

सुखात रमला 

तुझ्या दत्ता

लाव रे नामाला 

लाव रे ध्यानाला 

लाव रे कामाला 

हव्या त्या तू ॥

राहू दे परी रे 

तुझाच मजला 

हरु दे दाटला 

विश्वाभास ॥

विक्रांत भिजला

अंतरी मिटला 

सुखात बसला 

चिंब न्हात ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .

इथे कशाला आला?

इथे कशाला आला रे ?

*****************

इथे कशाला आला रे ?

कुणी विचारी मजला रे ?

कसा सांगू मी त्याला रे ?

की जन्म वाया गेला रे ?॥

कोणी बोलावले तुजलागी ?

का रे भेटली तुज हि कुडी ?

नाही उत्तर कुणा जवळी 

प्रश्न उगा का पडला रे ॥

अरे पडला तर पडू दे रे 

मनात जरा जिरू दे रे

पेरल्याविना जिरल्याविना 

उगवून काय येणार रे ॥

कुणास काही पुसू नको रे

कुठे वाचले घोकू नको रे

तुझा उगवला जर का प्रश्न 

त्याला खोल दाबू नको रे ॥

ज्याचा प्रश्न त्याला उत्तर 

बाकीच्यांना उसने अत्तर 

प्रश्न एकदा होऊन बघ तर 

प्रश्न उत्तरा नच अंतर रे ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .

निरोप

तुझा निरोप 

********

तुझा निरोप 

आकाश फुटून 

अंधाराचा लोट 

यावा तसा होता 

त्यात यतकिंचितही 

आवाज नव्हता 

त्या अंधाराने 

गिळून टाकले 

तुला मला अन् 

साऱ्या जगताला 

पण जगणे बाकी होते 

टिमटिमत्या प्रकाशात

आधार घेत पुढे जाणे होते 

अन ते अपरिहार्य होते 

आता पुन्हा कधी उजाडेल 

याची खात्री नव्हती 

अन् उजाडले तरी 

जग तसेच असेल 

याचीही खात्री नव्हती 

पण तुझ्या डोळ्यातील 

अखेरचा प्रकाश 

मला प्राशून घ्यायचा 

राहूनच गेला 

कारण 

अनाम नात्यातील 

सूर्यास्ताचा कायदा 

खरंच मला माहित नव्हता

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .