तिच्यावरच्या कविता
ती आता वाचत नाही कुठूनही कधी तिची
प्रतिक्रिया येत नाही
तर मग कश्यासाठी
लिहावे मी हे कळेना प्रयोजना वाचून त्या
पावूल पुढे पडेना
बऱ्याच वेळा वाटते
आता लिहिणे थांबवावे या साऱ्या वह्यांना
फडताळात टाकून द्यावे
पण काही कारणाने
सुरु केले दारू पिणे कारण नाहीसे होवूनही
चालू राहते अव्याहतपणे
तसा रोज लडखडत मी
त्याच त्या मधुशाळेत येतो मीच विकतो मीच पितो
मीच मरतो आणि जगतो
किती काळ पण माहित नाही
माझा काही भरोसा नाही दिवस दावते शब्द कधी हे
विझून जातील कळत नाही
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
