कृष्णा काठ

कृष्णाकाठ
*********

ओली वाट ओली पहाट
ओला ओला कृष्णा काठ
ओला वृक्ष ओली पाने
ओल्या तळी देव गाणे
ओले हात ओली फुले
चिंब ओले गर्द डोळे
ओले ओठ शब्द ओले
व्याकुळले खुळे डोळे
ओले तन ओले मन
अासावले ओले स्वप्न
चिंब भिजला जन्म सजला
हवे काय या विक्रांतला
**
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.com

तुझे स्वप्न

तुझे स्वप्न
**********
तुझे स्वप्न हे
अर्धे अधूरे
तरी साजरे
आहे काही
.
डंख तुझा तो
मधू विखारी
तया निवारी
औषध  ना
.
प्रेमातून त्या
होता सुटका
घट फुटका
माझ्या हाती
.
लखलखते 
तप्त सुवर्ण
गेलो होऊन
जरी काही
.
मूर्त जाहलो
सुवर्ण राशित
परि बंदिस्त
कर्मगती
.
म्हणतो आता
ये सोडव रे
अवधूता रे
विक्रांत या
.

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

हे वृक्षांनो (आरे कॉलनीतल्याही)

हे वृक्षांनो (आरे कॉलनीतल्याही)

हे वृक्षांनो
माफ करा आम्हाला
वाढतेय आमची प्रजा
वाढताहेत गरजा
नाही थांबवता येत
कत्तल तुमची आम्हाला
सत्तेमधील समीकरणे
धनिकांचे घर भरणे
जणू काही हे सारे
मान्य आहे आम्हाला

पर्याय असतात सापडतात
जर शोधले तर
युरेका नावाचा हर्षवायू
कधी लागतो हाताला

पण धनदांडगे कॉन्ट्रॅक्टर
टक्क्यांवर पोसली जाणारी
त्यांची बुभुक्षित पिलावळ
हसते ठेंगा दाखवून आम्हाला

मरा तुम्ही ठिकऱ्या पडत
पडा तुम्ही फांद्या तुटत
तुमचे ते हिरवे जग
जल्लाद म्हणू देत आम्हाला

त्या तुमच्या मरणात आम्ही
अधोरेखित केले आमचे मरण
शेवटी चिता आणि शवपेट्या ही
तुम्हीच होताना आम्हाला
*

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

रिकामे आसन

रिकामे आसन

***********

रिकामे आसन

श्री गुरुदेवांचे

धैर्य पाहण्याच

मज नाही ‍‍‍‍..

सरले भेटणे

पाहणे बोलणे

सुखात नहाने

शब्दात त्या 

झाली सुखमूर्त

पंचत्वी विलीन

जनाची सरुन

नातीगोती 

होय विश्वाकार

देहाचा आकार

आशिष अपार

जगासाठी 

परी डोळीयात

आसवांच्या सरी

उरीच्या काहूरी

अंत नाही 

होतो तुझा भास

भक्त भजनात

निनादे कानात

स्वर तुझा 

रेखाटली मूर्त

उंच तसबिरी

परि तव सरी

त्यात नाही 

आता आताच मी

धरियेला हात

आता पावलात

बळ आले 

कोण सांभाळेल

कळेना मजला

अजून डोळ्याला

दृष्टी नाही 

परते वाटाड्या

वाट ही समोर

जायचे त्यावर

आहे आता 

अशी पाहुनिया

शिष्याची भावना

धन्य धन्य मना

शब्द आले 

विक्रांत निष्ठा ही

दत्ताला मागतो

वाटेने चालतो

परमार्थी 

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

महापुर

महापुर
******
येतो महापुर
माझिया शब्दांना
तुज स्मरतांना
गुरुदत्ता॥
वाकड्या उसात
अमृताचा झरा
शब्द तैसा खरा
मनातला ॥
मोकळी मराठी
माळरानातली
तव पायतळी
फुले होती ॥
विणतो अक्षर
अभंग ओवीत
मनातील प्रित
रेखाटीत ॥
किती खरी खोटी
तुज एक ठाव
सर्वज्ञांचा राव
तुच प्रभू ॥
विक्रांत संतांच्या
चाले वाटेवरी
शब्दांची चाकोरी
धरोनिया॥
**

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

प्रारब्ध

प्रारब्ध

******

भोगतो प्रारब्ध

दयाळा वाट्याचे

सुखाचे दुःखाचे

क्षण सारे

॥१॥

कधी देशी मान

कधी अपमान

दिसू दे समान

दत्तात्रया

॥१॥

घेऊन येतात

काळाची पाऊले

देणे ठरलेले

आपोआप

॥2॥

देऊन जातात

आणि व्याज सारे

कर्मी बांधलेले

फळ साथ

॥3॥

तया पथाने ते

येऊ दे जाऊ दे

विक्रांत राहू दे

तवपदी

॥4॥

००००००

शोधाच्या रिंगणी

शोधाच्या रिंगणी 
फिरे गरगर 
गळ्यातला दोर 
सुटे चि ना 

मारतो हिसके 
कधी आवेशाने 
अधिक तयाने 
फास बसे

बसले जे उंच 
तुजला जाणून 
तयाला पाहून 
हेवा वाटे

आहा पुण्यराशी 
भाग्याचे पाईक 
देवा सोयरीक 
केली ज्यांनी

अन् आम्ही कैसे 
असे भाग्यहीन 
सुटेना रिंगण 
दावण ही

विक्रांत घाण्याला 
रोज मरे मरे 
दत्ता तुज स्मरे 
सोडव रे 

 डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे