तीन वाजता जन्मलेला
तिचा मुलगा
नऊ वाजता अनाथ झाला
जणू कुणी कुणावर
होता सूड उगवला
सटवाईने लिहिण्याआधी
काळलेख नशीबा आला ..
कळले मग की
तिज रक्त गोठण्याचा
कुठला आजार होता
हे मातृत्व तिच्यासाठी
एक जुगार होता
अन तिने तो खेळला होता
सहा तासाचे मातृत्व
कदाचित
मृत्यूपेक्षा श्रेठ होते
का माता होणे
तिजसाठी सक्तीचेच होते
प्रश्न हे तिच्याचसवेच पण
आता जळणार होते ...
मातामृत्यू गंभीर घटना
उद्या त्यावर कमिटी बसेल
प्रत्येक पेपर खणून काढेल
अन कदाचित
कुणावर तरी खापर फुटेल ..
पण मी पाहिले तिचे डोळे
आनंदाने उजळलेले
अन मरणाने कोमेजलेले
अन ते बाळ शांतपणे
पाळण्यात निजलेले
दु:खाच्या गाठोडीत माझ्या
अजून ओझे जमा झाले
आणि मनावर काही उमटले
जाणार जे ना कधीच पुसले
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
