घेवूनी हातात बंदुका
जग बदलत नाही
बदलली जरी सत्ता
सत्ताधारी बदलत नाही
तेच नाटक तेच थियेटर
जातात फक्त नट बदलत
आम्हीही तेच
प्रेक्षक
राहतो अन टाळ्या
पिटत
मान्य आम्हालाही आता
शब्दात नुरली काही
ताकद
अन साहित्य झाले आहे
कपाटातील पिवळे कागद
पण आग होऊन
जळलेल्यांचे
ऐकतो वा वाचतो वचन
आत विझल्या
राखेमध्ये
चमकून उठतात अग्निकण
विक्रांत
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा