पड पड रे पावसा
गड गड रे पावसा
धड धड रे पावसा
मझिया देशी
नको रागावू असा
पाठ फिरवू असा
जीव करून पिसा
जावू दूरदेशी
सदा चुकतो आम्ही
वने तोडूनी तोडूनी
केली उजाड अवनी
तव प्रिय
लाज राजाला नाही
खंत प्रजेला नाही
दिशा जळती दाही
धगधगत्या
काही भकास डोळे
काही खपाट पोटे
तुझ्या लावून वाटे
बसलीत
त्यांच्या ओठांसाठी
त्यांच्या पोटासाठी
त्यांच्या बाळांसाठी
तरी पड
विक्रांत
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा